Daar waren we dan, gezellig met ons gezin naar een tuincentrum. Even gaan kijken hoe de kerst eruit ziet, of ze nog iets leuks hebben om mee naar huis te nemen. Wat een leuke ochtend had moeten worden veranderde in een hel! Wat was het eerste stuk leuk, mooi en prachtig. Wat luisterde je lief, tot we bij het restaurant kwamen, daar veranderde je in een soort monster. Natuurlijk mocht je spelen, dat doen we toch altijd. Ook komt er een moment dat we weer verder moeten gaan, de boodschappen moeten gehaald worden. En dan komt het ware monster in je naar boven, krijsen, schreeuwen dat je niet wilt, dat ik stom ben, niet lief en zelfs ga je me slaan. Wat een drama om niks. We hadden toch afgesproken dat je nog even mocht spelen en dat we daarna zouden gaan. Maar helaas je was de afspraak alweer vergeten.Ik word boos en pak je vast, wel meerdere keren, te hard? Misschien wel. Je wordt nog bozer en ik ook. Ik voel dat het misgaat, dat de woede bij ons allebei niet te houden is en dat we hier niet uit gaan komen. Je gaat weer slaan als we langs al die mensen lopen, en ik voel de blikken en hoor ze praten over ons. Dat doet pijn alsof jullie dat nooit hebben. Alsof ik mijn kind niet opgevoed heb, en geloof me dat doe ik wel en ook goed. Deze dagen zijn gewoon te heftig en daar kunnen we niet tegen, allebei niet. Je schreeuwt zo hard dat ik mijn zelfbeheersing verlies en je zeker wel 50 meter over de vloer aan je arm trek naar de wc ruimte. Oh god, wat schaam ik mezelf, iedereen kijkt en oraat over ons. Ik wil weg dat gaat niet, jij bent boos en je moet eerst rustig worden, en iedereen komt binnen en je ziet ze denken, wat een asociale moeder die haar kind zo behandelt. Jullie hebben het gezien en ik wil het liefst heel heel hard huilen en weglopen. Toen was jij daar, een mama je zegt me dat het een fase is en wenst me sterkte. Superlief! Het is al zolang, zal deze fase echt ooit overgaan? Je moet rustig worden en dat duurt even maar uiteindelijk ben je rustig en gaan we verder. Met een sorry, zonder verder nog 1 woord te zeggen. Wat een leuke ochtend had moeten zijn, eindigt in een hel. We moeten iets gaan doen want we begrijpen elkaar niet. Ik hou van je kleine jongen, ook al doe je zo. Het moet veranderen, gewoon voor ons allebei ❤