een weekje weg. Mijn oudste 3 jaar en mijn tweeling net 1.  Aangezien ik ook een ontspannen vakantie wil heb ik eens rondgekeken. Mijn neef en zijn vriendin hebben geen kinderen. Hmm eens even vragen of ze meewillen. Na wat verzoeken bij de diverse werkgevers komt het verlossende antwoord. Ze gaan mee. En daar hebben we allemaal geen seconde spijt van gehad. Mijn neef en man hebben zichzelf suf gelopen in het zwembad met mijn oudste. Glijbanen zat, camera mee en wat een lol. Zijn vriendin en ik zaten in het pierebadje met de tweeling. Mijn dochter liep alle kanten op en mijn zoontje hing om mijn nek. Wat hebben wij t fijn gehad. En geen problemen met privacy, t was allemaal goed. Iedereen heeft zich ontspannen, plezier gehad en niks is er fout gegaan. Leuk extraatje, tijdens de vakantie kregen we het fijne nieuws dat ook zij een kindje verwachten. Inmiddels is mijn achternichtje Senna geboren. 

Hehe, na exact 41 weken zwangerschap is het zover. Om half 3 snachts wordt ik wakker. Ik moet plassen. Nee toch, ik heb in mijn bed geplast. Getver derrie. Ik voel met mijn handen tussen mijn bovenbenen en voel onmiddellijk dat dit toch geen plas is. Het voelt glibberig en een beetje slijmerig.  Volgens mij zijn mijn vliezen gebroken. Ik ben onmiddellijk klaar wakker. Ik probeer op te staan en voel meteen vanalles lopen tussen mijn benen. Ok, hoe sta ik schappelijk op zonder dat de hele toko onderloopt. Eerst maar even naar de rand van t bed rollen.  Oh nee wacht, eerst manlief even wakker maken. Schatje wordt wakker. Js moet de verloskundige bellen. Mijn vliezen zijn gebroken. Jaja eerst even wakker worden. Ik weet nog dat ik dacht, even wakker worden even wakker worden. Ik zeg je toch dat je moet bellen omdat mijn vliezen zij gebroken. Is dat niet genoeg om je in 1x klaarwakker te makken. Mannen en vrouwen zitten blijkbaar heel anders in elkaar, maar goed. Ik laat hem even rustig wakker worden. Tjonge jonge, wat duurt dat lang zeg. Paknou toch eindelijk die telefoon nou op. Het nummer is geprogrammeerd.