Bijna een week verder en nog steeds geen baby iets wat ze wil hadden verwacht. Ze hebben totaal niet door dat mijn kindje nog niet klaar was om op deze wereld te komen. Elke dag is natuurlijk mooi mee genomen. Maar hoe het met mij is? Tja gestresst puur omdat er niet naar mij word geluisterd. Elke dag een ctg en ze laten me zo 2 uur liggen ook al druk je op de bel. Nee we zijn te druk je moet nog even blijven liggen. Ik snap dat ze een goede ctg willen, maar waarom laten ze me 2uur liggen? Dit ging bijna elke dag, tja kon er niks aan veranderen. Voor de rest werd in streng in de gaten gehouden werd mijn kastje dagelijks gecontroleerd wat er in lag. Dit hebben we gelijk bij de maatschappelijk werkster neer gelegd en de zusters hielden er ook gelijk mee op. Nog 4 weken vol houden kleintje als jij er dan nog niet bent mogen we naar huis en de bevalling afwachten

Wie zijn wij? Wij zijn Martin (47) Patricia (37) en Quinntin 18 maanden. Wij wonen samen met onze kleine man in Tiel. Quinntin is geboren met een zwangerschaps duur van 34+6, met 27+1 braken spontaan mijn vliezen en waarom ik dit nu pas deel? Omdat ik er nu pas aan toe ben. 

18 mei 2019, we zouden deze avond een 3d echo krijgen we waren helemaal in de wolken, maar niemand had verwacht wat er zou gaan gebeuren. De 3d echo ging niet zo als het moest gaan, de kleine had er totaal geen zin in en draaide zijn rug naar ons toe. Met een rot gevoel gingen we naar huis maar het was niet anders. Half 11 was ik dood op en wou naar bed gaan, tot ik een plons water langs me benen voelde lopen. Stond ik serieus in mijn broek te plassen? Mijn man stond me raar aan te kijken maar belde gelijk het ziekenhuis en moest maar op de fiets komen om te kijken wat er aan de hand was. De onderzoek leek wel uren te duren "tja mevrouw u gaat naar Nijmegen ivm vroeg geboorte". De grond zakte onder me voeten weg shit bevallen nu? Gelukkig kon de gynocoloog vertellen dat er geen ontsluiting was, maar hier konden ze kindjes onder de 32 weken niet verzorgen. Met zwaai lichten werd ik naar Nijmegen gebracht waar ze precies het zelfde deden als in Tiel. Ik wou slapen en wakker worden uit deze nachtmerrie. Maar niks was minder waar ik moest er mee dealen dat dit de waarheid was. Half 3 konden we pas slapen wat je slapen kon noemen. Ik Had geen idee wat er allemaal op mij af zou gaan komen, wanneer zouden we weer thuis zijn? Wanneee ging ik nu echt bevallen? Deze tijd zou zwaar gaan worden voor ons.