Soms vraag ik me weleens af hoe het zou zijn als Ilvy hier was geweest. Zou ze al beginnen met lopen? Wat zouden haar eerste woordjes zijn? Zou ze net zo graag knuffelen als haar zus en broer? Ik blijf er echter niet in hangen en voel me er ook niet negatief over. Maar het zijn soms wel vragen die bij me opkomen. Het gemis gaat natuurlijk nooit over. Dat is het aardse gemis. Maar ik ben nooit alleen. Ze zal er altijd zijn. 

We waren van het weekend met de trein weg geweest. Een klein stukje, want voor Riff was het de aller eerste keer met de trein. We gingen samen met mijn broer naar Venlo. Vlakbij het station is het Limburgs Museum en daar was ook de kluis van Supersint. Het is een heuse Sint-speurtocht. Er is daar van alles te doen. Kinderen leren er van alles spelenderwijs over Sinterklaas. Van vissen vangen tot dak klimmen. Cadeaus zoeken en uiteindelijk de kluis mogen kraken. Het was ontzettend leuk en de kinderen hebben genoten.

Ook was er een moment dat ze Sinterklaas konden ontmoeten. Blisse wilde dat wel. Sinterklaas een handje geven en samen op de foto. Riff daarentegen moest er niets van hebben. Ook prima. Die ging ondertussen een filmpje kijken over Sinterklaas. Als afsluiter zijn we natuurlijk nog even naar de McDonald’s geweest. Daarna zijn we weer met de trein naar huis toe gegaan.

1 jaar geleden alweer, toen we je voorgoed weg brachten. Wat is het jaar voorbij geraast. Maar toch ook weer niet. Want ik kan het me nog zo goed herinneren als de dag van gisteren. De laatste keer dat ik je vasthield, een knuffel en een kus gaf. En nu ben je altijd dichtbij, in mijn hart 💛

Vandaag was het de dag. We zijn een heel jaar verder. 1 jaar nadat Ilvy stil geboren werd. We hebben thuis een klein feestje voor haar gevierd. Taart gegeten en ballonnen opgelaten. Hopelijk heeft zij ook een mooi feestje in de wolken gehad. Het was een dag met een lach en een traan. 

Op het moment is het een pittige week voor mij. Het leven is zoals het is. En op het moment heb ik veel tegenslagen te verwerken. Maar ik merk vooral dat hoe meer we naar de jaardag van Ilvy toe komen, hoe lastiger ik soms de dagen vind. Het besef dat er 1 jaar voorbij is. Dat Ilvy 1 jaar oud had moeten worden aanstaande zaterdag. Dat doet ontiegelijk veel pijn.

Door het verlies van mijn dochter, kwam mijn hele wereld op zijn kop te staan. Alle emoties die je kunt ervaren, heb ik het afgelopen jaar ervaren. En meer! Want alles wat er was en alles wat overblijft, was en is, liefde. Want liefde blijft altijd bestaan. En door het verlies van haar, ben ik weer veel gaan schrijven. Onder andere hier op mamaplaats. Maar ook heb ik een boek geschreven. En ik ben er zo trots op. Zo onwijs trots dat mijn eigen boek Vlinderkind binnenkort uit gaat komen. 

Vandaag was een hele fijne dag. Ondanks dat het vrijdag de 13e is, is het vandaag ook de dag dat mijn partner en ik 8 jaar samen zijn. We hebben samen veel ups en downs meegemaakt. Vooral het afgelopen jaar was pittig met het verlies van onze dochter. Maar ondanks alles voel ik een diepe verbondenheid met hem. Want onze relatie is vanuit die sterke basis opgebouwd. We begrijpen elkaar zonder woorden en kunnen soms zelfs elkaars gedachten raden. Deze band is de fundering van onze liefde.

Maar wat het zo bijzonder maakt is dat we elkaar altijd helpen om te groeien en onszelf te ontwikkelen als individuen. We stimuleren en ondersteunen elkaar in onze dromen en doelen. We proberen dus altijd het beste uit de ander naar boven te halen. Hierdoor zijn we samen sterker geworden en hebben we ons persoonlijk en emotioneel verder ontwikkeld.

In het begin heeft het een hele poos door mijn hoofd gespookt. ‘Wanneer ben ik er klaar voor om te beginnen met werken?’. Inmiddels had ik (gelukkig) goed contact met mijn leidinggevende. We hadden een datum afgesproken wanneer ik weer zou starten. Daarbij zou ik een keer per week naar kantoor komen en een keer per week thuis werken. Voor een aantal uur per keer. Dit voelde voor mij ook goed. En dat is iets wat ik de laatste maanden heel erg gemerkt heb. Je moet doen wat voor jou goed voelt en niet wat een ander verwacht.

«─« ⋅ʚ 𝕠𝕟𝕫𝕚𝕔𝕙𝕥𝕓𝕒𝕒𝕣 𝕜𝕚𝕟𝕕 ɞ⋅ »─»