Halverwege juni 2019 was daar dan mijn eerste werkdag na mijn verlof. Retespannend om mijn kleintje naar de opvang te brengen maar wel vol vertrouwen. Ik had ook wel weer zin om te werken, even wat anders dan alleen maar mama zijn. Terugkeren naar mijn kleine maar fijne team (we zijn met z'n 5e). 

25 juni 2019, precies een jaar geleden was de terugplaatsing en nu lig jij lekker in de box te spelen. Wat geniet ik van jou, lief klein meisje! 

Zoals in eerdere blogs al beschreven ging zwanger worden voor mij en mijn man niet vanzelf. Na meerdere icsi pogingen is het ons eindelijk gelukt en nu kan ik zeggen dat ik mama ben van een prachtig meisje. 

Wanneer je zwanger bent komt al snel de vraag of je borstvoeding wilt geven. Ja dat wilde ik wel want ze zeggen immers dat dit het beste voor je kindje is en daarnaast zitten er voor jezelf ook veel voordelen aan. Na alle verhalen heb ik dat borstvoeding geven denk ik een beetje geromantiseerd. Maar man, wat vond ik het pittig!! 

Wanneer zwanger worden niet lukt krijg je vaak goed bedoelde adviezen van je omgeving. Hoe goed bedoeld ze soms ook zijn, we kunnen er niks mee en het is soms zelfs kwetsend. 

Ik weet nog goed dat mijn man en ik besloten dat ik zou gaan stoppen met de pil. We wilden graag een kindje maar vonden beide ook dat we het maar 'op z'n beloop' moesten laten gaan. We zien wel wanneer het komt want er continu mee bezig zijn dat wilden we niet.