Bijna 2j geleden is het, maar het voelt nog steeds als de dag van gisteren. Ons zoontje was kerngezond toen we hem na 4 dagen materniteit meenamen naar huis. Althans, dat dachten we... Hij had wat moeite om wakker te worden voor zijn melk maar stonden daar verder eigenlijk niet bij stil. Pasgeboren baby's slapen nu eenmaal veel, het was ook al ons 2e, dus er gingen nog geen alarmbellen rinkelen. Als hij honger had ging hij wel van zich laten horen.. toen hij 's middags in z'n park lag te rusten toonde hij plots grauw aan en had hij melk uit z'n neus, dus ik griste hem eruit, gezien hij direct reageerde dacht ik dus dat we dat verkeerd gezien hadden, dat het verkeerde lichtinval was, de melk uit z'n neus kon nog zijn omdat hij te plat lag, dus hadden we z'n nestje wat hoger gelegd. 's Avonds was hij mooi wakker, dus gaf ik hem zijn melk en hield ik hem wat langer recht, en legde hem te rusten in z'n park. Ondanks dat ik doodmoe was (ik had op materniteit amper geslapen) was er iets die me tegenhield om te gaan slapen, en best.. want toen liep het helemaal fout!

Jou geboorte had 1 van de mooiste dagen moeten worden.. 29-11-2018 was het zover 💙 We gingen je eindelijk ontmoeten, en je kon eindelijk kennismaken met je grote zus ❤️ Gezien zus met een keizersnede ter wereld kwam, en jij veel te zwaar ging zijn om normaal te bevallen werd ook jij ter wereld gebracht via keizersnede. Wat zaten we op een mooie roze wolk toen je geboren werd. Little did we know, dat ons leven voorgoed ging veranderen....