Mijn jongste zoontje heet altijd honger en kan de hele dag door eten.

Nu de uitverkoop langzaamaan weer begint, gisteren maar eens met 1 van mijn zoontjes de stad in geweest om kleding te kopen. Ik heb qua uiterlijk 2 verschillende zoontjes. De 1 is heel fijn gebouwd, terwijl mijn ander zoontje Joey, met wie ik gisteren in de stad was wat steviger is. Hij is niet dik, maar wat forser. Hij heet van nature al een stevige bouw. 

Ik helemaal blij, want verheugde me al op een bezoek naar de bios met de kinderen en mijn man.

Nou, wat een leuk weekend hadden we in het vooruitzicht, maar hoe anders kan het lopen...
Mijn oudste zoontje voelde zich donderdag niet lekker, maar toch ging hij naar school.
's middags zijn we op controle bij de kinderarts geweest. hij is prematuur geboren (met 30 weken) en moet elk jaar op controle komen. Daar kregen we het blijde nieuws dat dit ons laatste bezoekje was en dat we niet meer terug hoefden te komen.. Alles ging goed. Wel had ik de kinderarts aangegeven dat ie wat ziekjes was en moest hoesten. De kinderarts had even naar zijn longetjes geluisterd,  hoorde wel een een lichte piep, maar verder niets... hij had geen koorts en voelde zich verder redelijk, dus geen tekenen dat iets niet in orde zou zijn.

's avonds met voetballen kon hij niet mee en begon hij te huilen en gaf aan pijn te hebben bij het ademen. 

's nachts in bed kon hij de slaap niet vatten en was hij in bed aan het woelen. Daarna begon hij wat te kreunen en lichtelijk in paniek te raken.... Pijn op borst, pijn met ademhalen, snelle hartslag.. Wij vertrouwden het niet. dus manlief  om 01.30 de nightcare opgebeld. Die vonden het toch nodig dat hij langs kwam...
Mijn vriend met hem er naar toe en ik ben thuisgebleven bij de jongste. Wat duurt wachten dan lang zeg!!!. Ben maar achter de PC gekropen als afleiding.
Een paar uur later kreeg ik eindelijk een telefoontje .,... helaas geen goed nieuws.. hij moest opgenomen worden op verdenking van longontsteking.