Jeetje meid wat word je groot. Hoewel ik het steeds leuker met jou vind, 

Waar moet ik beginnen... Bijna een jaar geleden alweer werd jij geboren. 4 weken voor jij geboren werd begon onze rollercoaster! Zondag ochtend 22 april werd ik gebeld door mama ‘niet schrikken’ wat doe je dan? Schrikken. Papa heeft een ongeluk gehad verder weet ik niks wij gaan nu naar het ziekenhuis. Ongewassen sprongen mijn vriend en ik in de auto ook naar het ziekenhuis.. waar je normaal 30 minuten over rijd waren wij er binnen een kleine 20 minuten. Daar zat mama niet wetende wat er met haar man mijn vader aan de had was. Tot de artsen kwamen en vertelde dat zij hem tijdens het ongeluk met de auto hebben moeten reanimeren en in de ambulance nog eens... tranen rolde over onze wangen niet goed weten wat we moeten zeggen. Na een uurtje mochten wij naar de trauma kamer waar hij slapende werd gehouden, dat zien terwijl ik over 4 weken uitgerekend ben... er ging van alles door mij heen. Gaat papa de kleine ooit ontmoeten? Of komt hij hier bovenop. Uiteindelijk is mijn vader 2 wekende slapende gehouden, omdat zijn hart te zwak was.. 2 weken lang ziekenhuis in ziekenhuis uit, vluchtkoffer gepakt en logeer spullen om die 2 weken bij mij moeder thuis te zijn. Overal piepjes over de gangen en maar hopen dat het niet voor hem is, en ja wel hoor in de 2 weken is hij nog 4 keer gereanimeerd. Hier gaat hij hier uit komen? Heeft hij zoveel zuurstof te kort gehad dat hij een kasplantje word? Maar dat wilt hij helemaal niet.. moeten wij als gezin, mijn moeder, broer en ik een keuze voor hem maken? Na 2 mega zwaren weken volgende eindelijk positief nieuws... een belletje vanuit het ziekenhuis mevrouw uw man is wakker. Dit is wel het laatste wat wij verwacht hadden! Blij, maar toch ook onzeker en bang. Want hoe is hij wakker geworden? Kan hij nog praten? Herkend hij ons nog ? Kan hij zichzelf nog verzorgen? Wonder boven wonder heeft mijn vader er weinig aan over gehouden als alleen een kort lontje en wat vergeetachtigheid. Nu heb ik niet van mijn zwangerschapsverlof kunnen genieten, maar gelukkig ben ik bevallen in het ziekenhuis waar ook mijn vader lag en kan hij van zijn kleindochter genieten.