Profile icon Profiel News icon Posts (1)
Blog image
  • Bevallingsverhalen

Help, ik heb het HELLP Syndroom!

Zwanger! Wat een geluk, onze wens is vervult! Een voorspoedige zwangerschap, geen klachtje te bekennen. Tot die ene dag....

Net thuis van een vergadering, slapen.. 0.30: 33 weken zwanger en plots midden in de nacht een stekende pijn bovenin mijn buik. Niet kunnen zitten, niet kunnen liggen, lopen wil ik, alleen lopen om de pijn maar niet te voelen. Paracetamol nemen is het advies van de VK en contact houden. Gelukkig de pijn trekt weg, ik kan weer gaan liggen. Niet wetend dat na exact een uur de pijn weer opzet. Weer lopen, niet liggen, lopen! Even onder de warme douche, Weeën? Nee dat kan niet, denk dat dat ook anders voelt dan de stekende pijn bovenin mijn buik. Wat inmiddels een uitstraling geeft naar mijn schouders. De VK inmiddels onderweg, mijn man al de bevallingstas in orde aan het maken. Als het aan mij lag, kwamen we nog wel thuis die dag!, Ik moet liggen om het hartje te controleren. Gelukkig ons zoontje doet het goed!. Maar mijn bloeddruk is een ander verhaal: veel te hoog. De verloskamers worden gebeld en om 2.30 stappen we de auto in op weg naar het ziekenhuis. Hoe positief ik ook probeer te zijn: toen kreeg ik het toch wel benauwd. Al was ik nog bezig met: dadelijk kan ik weer lekker naar huis. Lekker rusten, dan komt het wel goed. ..We worden al opgewacht, ik word verzocht op het bed te gaan liggen, maar de pijn is veel beter onder controle te houden door te lopen. Een hittepit, mevrouw (of hoe het ding heette)...Nee ik wil geen hittepit, ik wil lopen! Maar u zult toch aan de monitor moeten. Oke, alles voor ons kindje! Er worden verschillende onderzoeken gedaan: bloed prikken, bloeddrukcontrole, urine. Daarna gelukkig, ik mag weer uit bed, en kan regelrecht naar het toilet, een golf van misselijkheid, de spanning begint op te zetten!. Daar is de gynaecoloog met de eerste uitslag: pre eclampsie. Het is wachten op de volgend uitslagen. Als we "geluk"  hebben is het niet de ernstige vorm en hoeft de bevalling niet ingezet te worden. Misschien kan onze kleine man nog blijven zitten tot 34 weken of kunnen we nog de tijd voldragen in het ziekenhuis dan wel te verstaan. De uren lijken jaren!. Waarom vliegt de tijd niet als je het nodig hebt? 

Artikel lezen
10 Reacties tonen