Ik weet nog dat ik hier mijn eerste post schreef over het verlies van ons eerste kindje Juul (30-10-2020). En jaar later voelt het vaak nog steeds als de dag van gisteren. 

18 juli 2020 was de dag dat wij eindelijk een positieve zwangerschap test  in handen hadden. Na een moeilijk jaar waarin telkens de zwangerschap op zich liet wachten, was het bij de laatste poging raak. Vol ongeloof hebben wij uren naar de test gekeken. Mijn vrouw geloofde het eigenlijk wel meteen. Tuurlijk, want wij hadden al 2 testen die het positieve nieuw vertelde. Toch moest ik echt meer overtuigd worden, en na een paar extra testen, 1 dag later kwam het besef ook echt bij mij binnen. Wij worden 2 geweldige mama's! Na een paar weken hadden wij dan onze eerste echo. Dit gebeurde in eerste instantie nog bij de kliniek waar wij onder behandeling waren. Wat een blijdschap toen wij het hartje zagen kloppen. Hierna mochten we een afspraak maken met een verloskundige bij ons uit de buurt, dit scheelde gelukkig 1,5 uur reistijd. We hebben tot aan de 12 weken al verschillende echo's gehad, en ons kindje  groeide goed, het hartje klopte met goede regelmaat. Niks om ons zorgen over te maken dus en de toekomst lacht ons toe. We plannen een pretecho bij de 15 weken, want we zijn ontzettend nieuwsgierig of het een jongetje of een meisje wordt. We hebben verder zeker geen voorkeur, maar zijn wel benieuwd.