Daar zitten we dan. In het ziekenhuis in de wachtkamer bij de afdeling gynaecologie. Iets meer dan vier jaar na de geboorte van ons prachtige mannetje Finn. Bij hem hadden we het ongelofelijke geluk dat we meteen zwanger waren. Gestopt met de pil, ongesteld geworden en daarna niet meer. Na vier weken had ik al een positieve test in handen. Besefte meteen dat we heel veel geluk hadden. Had van dichtbij mee gemaakt dat het zeker niet altijd vanzelf gaat en we waren dan ook enorm dankbaar dat het ons wel zo snel gegund was. Negen en een halve maand later beviel ik van een kerngezond jongetje.