Lieke is een heerlijk lief meisje, maar weet ook goed wat ze wilt en kan zoals elke twee jarig goed NEE zeggen, maar slecht nee accepteren. In haar geval is het "Nee dank u mam!" Het klinkt heel schattig, maar ondertussen.. Ik zie al aan haar of het goed of fout gaat aflopen. Als ik zeg dat ze echt moet opruimen of dat we nu echt naar huis gaan en ze ziet dat ik het meen en de "nee dank u" naar me toegebruld wordt en ik voet bij stuk houd. Dan kan mevrouw ontploffen. De tranen rollen over haar wangen en ze stort zich op de grond, wat gepaard gaat met luid gebrul. En ze heeft een hele lange adem, dus als het kan afleiden en niet de strijd aan gaan, maar soms ontkom je daar niet aan, want we willen haar toch leren dat je nee in bepaalde situaties moet accepteren en leren hier beheerst op te reageren.

Ons kleine veelvraatje lusten alles. Van potjes stapte ze zo over naar "vers". Vers fruit of groente klaar gemaakt door mama, vond ze zelfs lekkerder. Stukjes banaan, kiwi, mandarijn, halve druifjes, geraspte appel. Voor mama heel makkelijk. Want altijd wel in huis. En druifjes, kiwi, banaan en mandarijn kan ze zelf in d'r mond stoppen zonder dat het een smeerboel werd. Iedereen waarschuwde al dat dat nog wel zou veranderen..

Sinterklaas een ouderwets familiefeest of gewoon heel veel en vooral dure cadeaus?