“Het was april 2009, ik was 23 jaar en onbezonnen begon ik aan het grote avontuur. De Koninklijke luchtmacht werd mijn nieuwe werkgever. Ik doorliep de Algemene Militaire Opleiding (AMO) met twee vingers in mijn neus, wat had ik een plezier en wat was ik op mijn plek. Juli 2009 kreeg ik mijn baret en kon het echte werk beginnen. Ik ging aan de slag als geneeskundige militaire in Eindhoven. In oktober dat jaar kreeg mijn leven een andere wending toen mijn moeder plotseling stierf aan een aneurysma. Mijn ‘perfecte’ wereld stond op zijn kop. Alles ging in een sneltreinvaart en mijn prioriteit was bij papa in de buurt wonen en hem helpen met alles wat mama altijd deed.

Ik heb endometriose. Endo metro hoe? Ja toen de gynaecoloog het zei schrok ik niet. Ik wist namelijk al een aantal jaar dat mijn maandelijkse periode en de pijn die ik daarbij ervaarde alles behalve gemiddeld was. Ik liep de eerste twee dagen op paracetamol en ibuprofen. En doen ik ouder werd op paracetamol zetpillen want anders kon ik niet “normaal” functioneren. 

Zoals je leest in mijn vorige blog, is het zwanger worden voor mij niet vanzelfsprekend.

14-03-2016 op mijn 30e verjaardag besloten wij dat wij graag ons gezin wilde gaan uitbreiden.