
Onderbroekenlol
Hoe een bezoekje aan het CB een memorabele werd
Bij het consultatiebureau…
Bij het consultatiebureau…
Het is bijna niet in woorden uit te drukken. Hoe het voelt. Als je moeder wordt. Het is iets ongrijpbaars. Voor zo'n levensveranderende gebeurtenis bestaan bijna geen woorden. Niemand kan je voorbereiden op het meest intense gevoel dat je voor een klein mensje kunt hebben. Het gevoel dat je voor altijd zorg mag geven, maar ook, dat je altijd zorgen zult hebben.
"Wauw!", zeg je verwonderd. Ik kijk op om te zien wat jouw aandacht trekt. En dan zie ik het: je hebt mijn blik gevangen, met je pretoogjes. Je roept 'wauw' alsof er een regenboog in je kamer verschijnt.
Een ode aan mijn peuter
"Taaaai taaaai taaai!", klinkt je schelle stemmetje voorbij je speentje. Je bedoelt "Kijk, kijk." Ja, er is buiten zoveel te zien. En dit wil je natuurlijk allemaal met me delen. Jouw wereld, ze is zo mooi.
Je liet me woelen. Al voordat je bestond. Want ik wilde je zo graag. Ik wilde je laten ontstaan, je geboren laten worden. Ik wilde je zien, je vasthouden. Voor je zorgen, van je houden.