Het is al zo'n anderhalf jaar dat ik dat zo voel en zie. Als ik mijn dochter naar school breng (of haal) staan daar al die mama's...2 voor 13u komen de mama's van de kindjes bij mijn dochter uit de klas aanlopen. Ze zien me staan en zeggen gedag maar daar blijft het ook bij. Ze zouden niet even bij me komen staan om te kletsen. Ik doe het 9 van de 10x wel dat ik bij hun ga staan om te kletsen maar zodra er andere komen ben ik niet meer in beeld, of als ik wat zeg wordt er nauwelijks op gereageerd. Ik begrijp er niks van, het enige dat ik zo fijn zou vinden is een beetje aanspraak, ik zit voornamelijk alleen. Manlief werkt en met mijn kids van 3 en 6 kun je nog niet echt een "volwassen" gesprek mee voeren dus voel me best eenzaam! Vaak denk ik dat het allemaal aan mij ligt... dat ik niet interessant genoeg ben, of dat ik er niet tussen pas (montessorischool) omdat het allemaal wel een beetje typische figuren zijn (weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken). Waar ik echt mee zit is of mijn dochter dat niet mee krijgt en dat ze straks geen vriendinnetjes heeft ofzo. Vandaag had ze een feestje van een vriendinnetje en ze waren met zijn vijven. Ik zag mijn dochter eigenlijk op weinig foto's staan. Vervolgens liepen ze naar de Mac Donalds en zag ik 4 kinderen bij elkaar lopen, en die van mij liep alleen (en niet op de foto). Dat is me al vaker opgevallen met feestjes. Of ga ik nu echt overal iets bij zoeken? Ik ben behoorlijk onzeker hierover ik wil namelijk niet dat mijn meisje hier last van heeft of gaat krijgen.

Vanaf eind 2013 zit min. Dochter op school