Wat je ziet op deze foto is mijn prachtige dochter Kato. Langs de buitenkant een normale 9 jarige meid.

Niets is leuker dan doen alsof. Hoe vaak speelden we vroeger zelf als kind geen winkeltje of maakten we met zand de lekkerste koekjes? Met de Play-Doh Kitchen Creations Drizzle IJsjes speelset maken mijn dochters de lekkerste softijsjes, ze bedenken de heerlijkste toppings en maken zo hun favoriete ijsjes. En dan heb je de nieuwe drizzle klei, nepsiroop dat verandert in een knapperige zoete topping. Het lijken wel net echte ijsjes. 

Onze dochter van 8 heeft autisme en nu dat de scholen gesloten zijn is haar dagelijkse structuur weg. Bovendien heeft ze nu nog meer dan anders last van prikkels, zelfs de aanwezigheid van haar broer en zusjes kan ze niet verdragen. Normaal krijgt ze ook in het school ondersteuning bij haar spraak, motoriek en sociale vaardigheden. Allemaal dingen die nu wegvallen en die wij thuis zo goed mogelijk moeten proberen op te vangen.

Sinds een week moeten we door het Corona virus binnen blijven en dit zal nog minstens enkele weken zo duren. Hoe hou je in godsnaam 4 kinderen een hele dag bezig gedurende zoveel weken zonder school en hobby’s?! Na 1 week proberen we een beetje een vaste structuur in te lassen. Één van onze dochters heeft autisme en heeft het op het moment heel moeilijk met de weggevallen structuur van school.

We gaan terug naar vrijdag 6 Februari 2015, een doodgewone dag. Ik was 31 weken zwanger van ons 4 de kindje. Deze zwangerschap was trouwens niet gepland, ik liet 6 maanden voordien een gastric bypass uitvoeren en was dus nog volop aan het afvallen, maar de prikpil had haar werk niet gedaan en tja blijkbaar ben ik ontzettend vruchtbaar :-). Ik werd extra opgevolgd want ik had last van vitaminetekort en de baby groeide wat trager. De bevalling zou ingeleid worden op 10 Maart ( ik was uitgerekend voor 27 Maart) omdat ik complicaties had tijdens vorige zwangerschappen.

Tegenwoordig heef iedereen autisme.  Een zinnetje waarvan mijn haren gaan recht staan. Vaak hoor ik mensen zeggen dat tegenwoordig alle kinderen een label moeten hebben en dat het vroeger vaak gewoon moeilijke kinderen waren. En ergens klopt het wel dat labeltje. Maar dat labeltje zorgt er wel voor dat we worden geholpen. Dat we erkenning krijgen en dat ik geen spoken zag in de ontwikkeling van mijn dochter. Meermaals heb ik moeten horen dat Kato gewoon een moeilijk kind was, dat het een fase was. Onwetende mensen die niet het bange meisje zagen. Bang van een wereld die ze niet begrijpt. Jullie hadden ongelijk, het is geen fase!