Deel 1

Vol blijdschap gingen wij deze zwangerschap tegemoet beetje angst voor het overgeven, want wat was ik ziek bij de eerste. Tot de dag van de bevalling helaas alleen maar gespuugd. Bij deze zwangerschap voelde ik mij goed in het begin kon verder met mijn opleiding stage werk dat verandere na de 7 weken ongeveer en heb helaas toen tot 18 weken ziek boven de wc gehangen. Wilde wel verder werken maar toen collega's zagen dat het niet ging toch ziek moeten melden. Na 18 weken ging het allemaal gelukkig goed kon weer eten en langzaam weer aan het werk. Het klinkt gek maar ik kon beter tegen de geuren in het verpleeghuis dan geurtjes van schoonmaak middel. Kreeg wel steeds meer last van mijn bekken gek want deze buik was veel kleiner dan bij de eerste. Dit maakte dus niet uit volgens de bekken fysio. Elke week netjes naar de fysio en ik kon redelijk verder met mijn dagelijkse schema. Zo maakte we in deze periode de baby kamer in orde en nog snel andere klusjes in huis. Tegen week 29 ging het echt niet meer met de pijn en ben ik de ziektewet in gegaan. Lekker thuis verder broeden vond ik eigenlijk niet erg en wat keek je grote zus naar jouw uit kleine muis 🥰

Nooit gedacht dat het na 7 jaar nog een keer mocht gebeuren. Inmiddels telde we onze zegening met onze dochter van 7 en zijn we verder gegaan. Ik volgde een opleiding in de zorg en kon er na stage al meteen blijven werken.  Tot de laatste schooldag voor de zomervakantie aanbrak in 2022 en ik mij raar voelde en dacht zal ik voor de zekerheid testen? Na de dochter naar school gebracht te hebben toch maar een test gehaald en snel naar huis. Meteen binnen 5 minuten kwamen 2 dikke strepen ik denk dat ik er wel 10 minuten naar heb staan staren voor ik mijn man durfde te bellen. Het is bizar en niet in woorden uit te drukken mogen we dan echt na 7 jaar een 2de kindje welkom heten? Maar waar iedereen over een roze wolk praat heeft niemand het over de donderwolk. Daarover later meer