'Ik ga echt nooit stoppen met werken als moeder zijnde. Huismoeder zijn lijkt me verschrikkelijk!' riep ik altijd voordat ik kinderen had.
Little did i know. Met de geboorte van Dex werd er ook in mij een totaal nieuw persoon geboren. Het moederschap was als een warm bad waar ik mezelf HELEMAAL thuis voelde. Ik nam ontslag toen Dex 1 jaar was en inmiddels zijn we alweer 2 jaar verder. Het is soms rete zwaar, maar ik heb er tot op de dag van vandaag geen seconde spijt van.

Je kindje ligt in de couveuse en je hebt het gevoel dat je weinig voor hem/haar kunt betekenen. Misschien voel je je zelfs machteloos. Toch is er veel dat jij voor je kindje kunt betekenen!

Maak veel foto's/filmpjes tijdens de ziekenhuis periode. Ook al is dat misschien niet het eerste waar je aan denkt, met alle zorgen aan je hoofd.
De beelden zijn zo waardevol voor later❤️.
Voor jezelf maar ook voor je kindje later als hij of zij oud genoeg is en misschien geïnteresseerd is in het verhaal van zijn/haar geboorte.

Voor alle preemie mama's met de wens voor nog een kindje ❤️

🧑‍🎄🎄✅️

Morgen is het Wereld prematuren dag💜💜💜

Hoi lieve lezers,

Hier nog even een kort berichtje vanuit mij. Het gaat namelijk nog steeds goed en ik ben overmorgen 38 weken zwanger!!!!! Whaaaaa hoe geweldig dat ik dat kan zeggen. Dat is ook eigenlijk het enige dat ik te melden heb haha, maar ik wilde toch nog even een (laatste) zwangerschapsupdate geven.
38 weken! Hier droomde ik van te voren van en nu is het zover. Ik ben ZO dankbaar, blij en trots. En daarnaast ook zó benieuwd wanneer de baby zal komen.
Ik heb de afgelopen weken als heel bijzonder ervaren. Ik heb heel bewust genoten van de tijd nog met zijn drietjes, leuke uitstapjes gemaakt met Dex en genoten van het mooie zomerweer. Mooie herinneringen gemaakt❤️.

O jongens wat ben ik trots, trots dat ik deze baby langer mag dragen!
Dankbaar dat mijn lichaam doet wat het moet doen, dankbaar dat de baby tot nu toe lekker blijft zitten, dankbaar dat ik een ‘normale’ zwangerschap mag ervaren.
Soms kan ik het haast niet geloven dat we nu al ver voorbij de termijn zijn dat Dex werd geboren. Sinds zijn geboorte is dat wat we kennen. Dat is ons referentiekader.
Mijn vluchttas staat sinds 30 weken al klaar met 6 paar onderbroeken, 3 voedingsbeha’s en meerdere setjes kleding voor mezelf. Alles voorbereid voor het geval we langer in het ziekenhuis zouden moeten verblijven.
Gisteren heb ik de onderbroeken aangepast naar 2, 1 beha, 2 setjes kleding EN setjes babykleding er in gedaan. That feels good!
Want ik ben inmiddels de 35 weken gepasseerd! Wauwwww hier droomde ik van te voren van en nu is het gewoon werkelijkheid. Ik blijf het herhalen, maar ik ben zo dankbaar! Voor sommige misschien vanzelfsprekend (alhoewel is een gezonde zwangerschap ooit vanzelfsprekend? In mijn ogen niet), maar het is ZO extra, extra, extra bijzonder als je eerste ervaring zo anders is geweest.