Mijn laatste blog is al veels te lang geleden. Ieder keer dacht ik, ik wacht tot ik goed nieuws te vermelden heb, maar het goede nieuws kwam niet. Inmiddels is het twee jaar geleden dat ons kinderwens avontuur gestart is. Erst heel rustig aan, dan toch meer gekeken waaneer de vruchtbare dagen zijn. Tussendoor twee keer ontzettend last van een hernia. Nu dat weer beter gaat, toch de stap gezet naar de gynaecoloog te gaan. De eerste onderzoeken zijn nu geweest. Nu ook de bloedonderzoeken. Vandaag de uitslagen gekregen en alles goed. Maar waarom kan ik dan niet blij zijn? Volgens mij had ik gehoopt dat het iets 'kleins' is waar je iets aan kunt doen, schildklier of een hormon dat niet voldoende wordt geproduceerd. Op zich fijn dat alle uitslagen goed zijn, maar nu ben ik bang hoe het verder gaat, wat ons nog te wachten staat... de hele dag heb ik met mijn neefjes gespeeld. Dat doet mij altijd goed. Ik ben erg blij dat ik die twee en mijn peetkindje en zijn zusje heb. Door hun kom ik uberhaupt zo 'goed' door deze tijd.

Hoi ik ben Alea, ik kom uit Duitsland en woon ook in Duitsland. Ik hoor je denken waarom schrijf je dan in het nederlands en op een Nederlands blog? Ik heb vijf jaar in Nederland gewoont, eerst als Aupair en dan gestudeerd. Ik vindt Mamaplaats gewoon leuk en het voelt 'veilig' hier te schrijven omdat me hier "bijna" niemand kent. We zijn vorig jaar mei getrouwd en ons kinderwens avontuur is toen gestaard maar mijn kinderwens is al veel eerder begonnen, eigenlijk al met 17 en nu ben ik 33. Daarover vertel ik meer in mijn volgende blog!