Verlatingsangst. Bindingsangst. Top combi. Al zolang ik me herinner heb ik er last van. Als ik dan een vriendje had, was ik altijd bang hem kwijt te raken. Meestal zat de angst dan in het vreemdgaan, of gewoon verlaten. En als dat dan zover kwam, dan kon in me helemaal vastklampen. Dan maakte mijn eigen normen en waarden bijna niks meer uit, maar hij mocht niet weg. Maar in een relatie kon ik me ook weer niet geven. Bang om te voelen. Niet mezelf zijn. Iets wat je over kan houden als het opgroeien niet gemakkelijk ging. 

De zomer van 2016 waren we ruim een jaar aan het oefenen. Ik had alles wel geprobeerd. Van op de kop zitten, tot temperaturen en testen versleten. Maar ik wist dat er iets niet goed zat bij mij. Dat voelde ik aan mijn lijf. En nee, ik had geen abnormale cyclus. Alles werkte in die zin gewoon. Elke cyclus duurde 28 dagen (ongeveer). Niks mis mee. Maar huisartsen luisteren niet naar gevoel. Je hebt het maar te proberen, minstens een jaar. Ookal vertel je alles, over de klootzak van een ex die je opzadelde met chlamydia, het koperspiraal...er word niet geluisterd door een huisarts..