Het gelukzalige vakantiegevoel van de loedermoeder

Ja ja, het is weer vakantie. En dat terwijl de kerstvakantie me nog verdacht helder voor de geest staat. De maandag na de kerstvakantie postte ik op LinkedIn een ‘eerlijke bekentenis’. Ik moest wel even grinniken toen bleek dat deze post in korte tijd duizenden keren gelezen werd.

‘Eerlijke bekentenis: ik ben blij, want de vakantie is voorbij. Noem me een loedermoeder, maar na anderhalve dag werken voel ik me stukken meer zen dan in die twee weken kerstvakantie. Mag je dat wel zo zeggen, als moeder? Of is het eigenlijk not done?’

Zo startte ik mijn post. Want tsja, laten we eerlijk zijn: vakantie met kinderen is gewoon best een uitdaging voor veel moeders. Misschien is het voor jou superrelaxed om een weekje (of twee) bevrijd te zijn van een vast ritme. Het idee klinkt mij ook als muziek in de oren, maar de uitvoering is in de praktijk altijd wat minder.

Oké, iedere ochtend om 7.00 uur de broodtrommels vullen is ook geen hobby van me. Maar dat ritme en die structuur van een schoolweek? Wij doen het er gewoon goed op, als gezin. Mijn kids moeten altijd erg wennen aan de vakantie. Zoveel vrije tijd, zoveel te doen, maar dan toch niet weten wat ze met zichzelf aan moeten.

Je wilt leuke uitstapjes met ze maken, maar ze ook de kans geven om lekker uit te rusten en op te laden. Als ik de hele week de hort op ga, gaat mijn zoon na de vakantie compleet overprikkeld weer naar school. Op het moment dat ze zich eraan over kunnen geven, is de vakantie weer voorbij. Call me crazy, maar om deze reden heb ik dan eigenlijk liever meteen zés weken zomervakantie. Dan komen we op een gegeven moment wel een modus met elkaar.

Het moederschap is fantastisch en verrijkend; ik zou het voor geen goud anders willen. Maar ik merk dat ik het gebrek aan me-time op dit soort (vakantie)dagen soms wel pittig vind. Het continu aan moeten staan en beschikbaar moeten zijn. Niet alleen als moeder, maar ook als politieagente. En als verpleegkundige, activiteitenbegeleidster, beveiligingsbeambte, pedagoog, onderhandelaar en voetbaltrainer. Daarnaast wil ik als zzp’er niet een hele week vrij nemen, en het huishouden loopt in de vakantie ook gewoon door.

Ik probeer vooral heel hard te genieten van de kleine momentjes. Momenten waarop ik denk: yes, de kinderen zijn blij, we maken samen mooie herinneringen. Zoals het moment op de foto: samen op een glazen vloer staan boven op de kerktoren van onze hometown. Dat is er één voor in de fotoboeken.    

Maar dat neemt niet weg dat ik volgende week maandag om 8.30 uur ook weer even een geluksmomentje zal beleven. Het moment waarop ik weer geniet van de rust in huis, het vertrouwde geluid van mijn toetsenbord en ongestoord van mijn latte kunnen nippen. 

Zijn we al connected op LinkedIn? ➡ Marleen van den Bosch- Barends