Zwanger na een vroeggeboorte

Ik heb er altijd van gedroomd, een gezin met 2 kinderen. Toen Jason werd geboren met 27 weken en 6 dagen, wist ik dan ook dat ons gezin niet compleet was. Na 3 jaar had ik een positieve test in mijn handen, beetje in paniek want ik gebruikte gewoon de pil. De paniek sloeg gelijk om in vreugde, maar toch nog steeds wat angst. Jason was immers veel te vroeg geboren, zou dit nu weer gaan gebeuren?

Omdat Jason te vroeg is geboren, wist ik dat ik deze zwangerschap onder controle kwam in het ziekenhuis. Ik wilde daarnaast ook bij dezelfde verloskundigenpraktijk als tijdens de zwangerschap van Jason.

De eerste weken gingen redelijk snel en de controles waren steeds goed. Omdat er gedacht werd dat ik een te zwakke baarmoederhals heb, werd in het ziekenhuis de hals iedere keer opgemeten. Ook moest ik vanaf 16 weken starten met het inbrengen van utrogestan (progesteron).

Op dinsdag 28 februari bleek ik nog maar 27 mm hals over te hebben, dit was helaas nog niet kort genoeg voor een cerclage. Bij het horen van deze woorden zakte de grond letterlijk onder mijn voeten vandaan. Ik wist dat het kon gaan gebeuren, maar ik had nooit gedacht dat ik met 16 weken en 3 dagen zwangerschap al een verkorte hals zou hebben. Meteen werd geadviseerd te stoppen met werken en heel erg rustig aan te doen. Dit betekende geen huishouden, niks zwaars meer tillen en geen boodschappen doen. Mijn urine werd op kweek gezet en op vrijdag moest ik terug komen.

Onzekere dagen gingen voorbij en op vrijdag 3 maart mocht ik dan eindelijk weer op controle. Helaas kwam uit de urinekweek toch een blaasontsteking en ik moest direct starten met een antibioticakuur. Bij de inwendige echo bleek dat de helft van de baarmoederhals al openstond en ik nog maar een 22mm had die dichtzat. Reden genoeg om een cerclage te laten plaatsen.

Dinsdag 7 maart was het dan eindelijk zover, ik had gekozen voor een algehele narcose, omdat ik bang was dat ik met een ruggenprik misschien in paniek zou raken. Het plaatsen van de cerclage was bovenverwachting zonder complicaties goed gelukt.

De rest van de zwangerschap moest ik rustig aan blijven doen, dus niet werken geen zware huishoudelijke taken en niet zwaar tillen.

Inmiddels ben ik 26 weken en 2 dagen in verwachting van een MEISJE🥹❤️ Het thuiszitten valt erg tegen, maar ik weet waar ik het voor doe. Hoe dichter ik bij het termijn kom dat Jason is geboren, hoe spannender ik het vind worden. Dit gevoel zal ook pas verdwijnen als ik echt de 28 weken heb gehaald. Momenteel heb ik wel last van harde buiken, maar gelukkig geen pijnlijke of te veel op een uur. Heel soms voel ik de cerclage zitten, wat best wel voor ongemakken zorgt. Maar als dat alles is, dan mag ik zeker niet klagen.

De cerclage geeft mij enige rust en vertrouwen, dat ik deze zwangerschap ga uitlopen. Als alles goed is wordt de cerclage met 36 weken verwijderd en met 36 weken mag ik ook stoppen met de medicatie. Nog 10 weken te gaan. We got this baby!!

Wordt vervolgd...

Trending op Mamaplaats: Ongewenst kinderloos tijdens moederdag