Zwanger en bekkeninstabiliteit naar zwangerschapsvergiftiging.

Nadat beide testen positief waren heb ik het gelijk aan mijn partner verteld hij was net zo van zijn stuk gebracht als ik. Verschillende vragen gingen door ons hoofd heen van : wat nu al? Hoe kan dat zo snel? Hoe gaan we dit doen? Zijn we er wel al klaar voor? Nou een ding was zeker duidelijk de kleine spruit was meer dan welkom, alleen wij waren er behoorlijk overdonderd van omdat we dit nu nog niet verwacht hadden. Wij hebben dit ongeveer 1 week later tegen beide ouders verteld, mijn ouders waren super blij dat er eindelijk na 9 jaar weer een kleine spruit op komst was (ze hadden zich er al bijna bij neergelegd dat er geen kleinkinderen meer kwamen) mijn schoonouders daarintegen waren verrast en superblij natuurlijk alleen die hadden dit nog niet verwacht aangezien mijn schoonzus al een aantal jaar bezig is om ook zwanger te worden. 

De eerste echo vond plaats in week 6 van mijn zwangerschap. Wat spannend vond ik dit want ja nu wordt echt bevestigd dat er iets kleins in mijn buik groeit. Er werd gelijk bevestigd dat ik in September 2017 uitgerekend ben.

Ons geluk kon niet op wij worden in September papa en mama. Omdat wij beide een drukke baan hadden en bij ons in Mei het hoogseizoen begon zijn wij al gelijk dingen gaan plannen, zoals wanneer de babykamer af moet zijn en eventueel kleine aanpassingen in het huis verder. Want als wij in ons hoogseizoen zaten met werken hadden wij hiervoor echt géén tijd omdat wij dan zelf amper thuis waren. Dus met 13 weken hebben wij gelijk onze babykamer opgehaald en werd de kamer geverfd er werd behang tegen de muur aan gedaan het werd ingericht en veel geshopt. 

Week 18 van mijn zwangerschap kreeg ik last van mijn bekken alleen dit negeerde ik een beetje omdat ik dit er niet bij kon gebruiken. Tijdens mijn werk in de horeca veel rennen korte bewegingen maken en stiekem toch zware dingen tillen werd het in week 19 fataal. Ik was letterlijk een wrak! Kon niet eens meer fatsoenlijk op mijn rug liggen en lopen was een en al ellende. Een afspraak bij de huisarts bevestigde wat ik ergens al wist bekkeninstabiliteit! Nou ja bedankt eigenwijze ik! Waarom moest ik zo eigenwijs zijn en de signalen negeren nu moet ik dus aangepast werk gaan doen en naar de bekkenterapeut. Het eerste wat ik deed was mijn baas bellen dat ik niet meer het werk mocht uitvoeren wat ik nu deed en dat ik aangepast werk moest doen om toch te blijven werken, helaas waren ze niet zo meelevend en werd er gelijk gezegd Nee hebben wij niet! Huilend hangde ik de telefoon op en belde de bekkenterapeut voor een afspraak waar ik gelijk kon komen voor de intake. Ik loop naar binnen en deed wat ik moest doen en de conclusie van haar was ook aangepast werk en 2 keer in de week langskomen bij haar voor oefeningen etc zodat ik de rest van mijn zwangerschap goed door kom en dat ik niet dalijk in een rolstoel beland.                                  Dezelfde dag belde de bedrijfsarts mij op en met geluk was dit een vrouwelijke arts die dit zelf ook gehad heeft en dus ook weet wat dit inhoud en hoe het voelt, ze had dus begrip voor mij en was erg meelevend. Doordat de werkgever niet mee wilde werken zei de bedrijfsarts: Meis geniet van je zwangerschap! Dus daar zat ik met week 20 thuis tot na mijn verlof. De eerste 2 weken waren leuk ik ging erop uit met familie om nog dingetjes te kopen voor de kleine mijn man daarintegen was volop bezig met werken. De 3e week begon ik me te vervelen ik zat veel bij mijn moeder en mijn bekken werd alleen maar erger ondank de oefeningen en adviezen. Maar ondanks dat probeerde ik wel volop van mijn dikke bolle buik en onze drukke spruit te genieten. 

Week 26 werd ik overgedragen naar de gynaecoloog omdat mijn bloeddruk wat hoog bleef en ik de kleine steeds vaker niet voelde (en hij was echt een druktemaker). De gynaecoloog had het vermoeden dat de kleine misschien al vóór week 35 zich zou gaan melden, gelukkig is dit niet gebeurt! Week 37 en ik moest weer op controle dit maal met minder goed nieuws voor de verandering, ik had alle symptomen van zwangerschapsvergiftiging en er werd een plan gemaakt om mij in te leiden.