Vreugde in het slechte nieuws

Waaw wat een lange week. 

Vorige week opnieuw methatrexaat gekregen. Dus afwachten tot deze week om opnieuw op controle te gaan.

Terug zoveel pijn in mijn buik, mini bloedingen mijn hoofd slaat op hol.

Ik voel ook vanalles: borsten doen pijn, buik zwelt. ik zit al volop met mijn gedachten dat het alweer niet gelukt zal zijn. 

Donderdag: de dag van de controle is aangebroken. ik heb een hele slechte nacht achter de rug. 

Ik begin alvast mijn basis stukken samen te rapen. want ja ik zal wellicht toch moeten blijven en geopereerd worden.

We gaan ervoor! Bloed laten prikken. en we gaan iets eten om de tijd te doen passeren.

Nadat we goed geheten hebben en wat rondgelopen hebben om de zenuwen de baas te kunnen (vooral ik dan) mogen we bij de gynaecoloog.

Ik zit op het puntje van mijn stoel want als mijn hormoon gedaald is moet ik niet onder het mes.

Mijn eerste vraag is direct met de deur in huis vallen. Hoe is mijn hormoon? ze moet bellen want het labo heeft het nog niet ingebracht. halloooo ik ben hier al 2u aan het wachten en dat is nog niet in de computer gebracht.

Uiteindelijk het lange wachten wordt beloond! mijn hormoon is naar beneden!!!!!!! 

Jaaaaaaaa goed nieuws enfin wat je goed nieuws kan noemen. ik noem het eerder opluchting. En veeg tranen van mijn gezicht. even zijn het nu toch wel tranen van "geluk" 

Zo kan ik dan toch gerust naar huis.  Ik moet wel nog een weekje wachten met werken aangezien de "abortus" zoals ze dat noemden toch op gang is gekomen en ik mijn pijn wellicht niet altijd onder controle zou kunnen houden.

Mijn volgende vraag was dan ook direct. hoelang duurt het tegen dat alles uit mijn lijf is.

Want ja ik kom aan in gewicht en heb alle zwangerschapskenmerken die een mens kan hebben.

Dat kan 3 weken duren. goed dat het kleedjesweer is want een broek vinden die past lukt helaas niet meer.

Nu is de week bijna om maar moet ik nog steeds mijn bloed laten trekken om verder te zien hoe alles zakt. 

Als alles terug op 0 staat zouden wij in principe terug mogen proberen. MMMMMAAAAAARRR bij ons niet helaas omdat ik die inspuitingen heb gekregen moet ik verplicht 3 maand wachten.

Dan is het nog even us time waar we volop van gaan genieten en bekomen van de hell die we meegemaakt hebben.

We nemen alles zoals het komt maar hebben er mss de levenslessen uit getrokken dat zwanger zijn en een roze wolk niet altijd samen gaan.

dat mijn ventje ontzettend goed voor mij heeft gezorgd en sterk was wanneer ik dat niet kon. 

dat ik gewoon moet vertrouwen dat het toch wel goed zal komen.

Alles heeft wellicht zijn reden. soms zijn die redenen verdomd pijnlijk en hatelijk om te dragen. bedankt universum om me dit even te laten ervaren.  Maar nu heb ik voorlopig echt genoeg geleerd en zou ik graag genieten van de dingen en vooral van elkaar en willen wij aan onze toekomst werken.

Indien ik binnenkort meer nieuws heb over hoe ik me verder voel dan schrijf ik nog een blog.

Maar nu wil ik echt even van die kilotjes kwijt en wil ik terug kunnen genieten

Veel liefs