1 jaar geleden
Toen de zwangerschap echt doordrong tot mij
Na de 13 weken echo kwam het besef steeds meer. Ik ben echt zwanger!
Des te langer ik op de echo tafel lag, hoe echter het begon te voelen. Ik kon echt al een kindje zien. Ik denk dat het komt omdat deze echo een stuk uitgebreider was dan de twee voorgaande echo’s die ik had gehad. Maar eindelijk na dertien weken voelde het toch echt als mijn kindje. Ik kon eindelijk verder denken dan “ Ik ben nu zwanger wat nu?!” Ik kon een stukje verder de toekomst in kijken en “dromen” over hoe ik er over een tijdje bij zou lopen met mijn zoon/dochter. Ik keek er voor het eerst ook naar uit om het mijn (schoon)ouders te vertellen. Ik begon uit de negatieve spiraal te komen en kreeg weer een beetje het zelfde gevoel terug die ik dacht te hebben als ik zwanger zou zijn. Ik besloot een pretecho in te plannen voor als ik 16 weken zwanger zou zijn. Wij waren ondertussen ook ontzettend nieuwsgierig geworden of wij een zoon of dochter mochten verwachten. Na de dertien weken echo hebben wij iedereen verteld dat ik zwanger was.
We besloten het mijn ouders eerst te vertellen, we hadden al een etentje gepland staan voor mijn vaders verjaardag een aantal dagen na deze echo dus daar konden we mooi gebruik van maken. Ik had voordat ik zwanger werd wel 100 ideeën over hoe ik het zou willen vertellen. Maar naarmate we dichter bij het etentje kwamen voelde dit toch niet goed. Ik was ontzettend zenuwachtig. Ik weet niet goed waarom. Ik wist dat mijn ouders ontzettend blij zouden zijn. Maar goed, uiteindelijk hebben we de echo foto in een cadeaudoosje gedaan. Tijdens het voorgerecht gaven we cadeautjes aan mijn vader en het laatste cadeau was het doosje met daarin de echo. Toen ze hem opende duurde het een paar seconden voordat ze zagen wat het precies was. Het is heel gek, maar deze paar seconden heb ik zo ontzettend bewust meegemaakt dat het voor mij veel langer leek te duren en ik, nu ik er aan terug denk in die tijd ook echt 101 gedachten had over hoe ze zouden reageren.
Ben je zwanger!?? Vroeg mijn moeder met tranen in haar ogen. Op dat moment kon ik mijn tranen niet meer inhouden. Ze waren zo ontzettend blij en trots. Mijn zenuwen waren gelijk vertrokken. Je kan je wel voorstellen dat we die avond niet veel meer hebben gegeten haha :).
De dag erna kwamen mijn schoonouders langs. We hadden etiketten laten afdrukken en deze om een fles wijn gedaan. Ik had in tegenstelling tot de dag ervoor (waar ik dus vooral heel zenuwachtig was) ontzettend veel zin om het te vertellen en hun reactie te zien! Mijn vriend daar in tegen was nu ontzettend zenuwachtig haha. Hij gaf hun de fles wijn in cadeau zakje en hun reactie was zo grappig, op precies hetzelfde moment zagen ze het en bij beide duurde het een paar seconden voor het echt binnen drong. Ook mijn schoonouders waren ontzettend blij en enthousiast.
Eigenlijk wilde we wachten met het nieuws te vertellen aan de rest van de familie/vrienden. Maar omdat we iedereen toch nog minder zagen door corona besloten we het gelijk die avond te vertellen. Mijn schoonouders waren de deur nog niet uit voordat we mijn vriend zijn broers belde via FaceTime. Ook hun reageerde ontzettend blij en konden niet wachten tot de kleine er zou zijn.
We konden er geen genoeg van krijgen en besloten die avond het maar gelijk aan iedereen te vertellen. We videobelde eerst onze familieleden en daarna onze vrienden. Deze avond was voor mij echt een omslag. Ik heb ontzettend gelachen en genoten van ieders reactie. Een dag later maakte we het nieuws bekend op Facebook en Instagram ook hier kregen we super leuke en lieve reacties en kon ik een stuk meer genieten van mijn zwangerschap.
Twee weken na de dertien weken echo.. ik zat op de bank het was woensdagmiddag. Mijn vriend was aan het werkt aan de eettafel. Volgende week hadden we een pretecho en zouden we te weten komen wat het geslacht van onze baby is. Ik kon niet meer wachten. Ik besloot toch online te kijken of er misschien niet eerder een plekje vrij was. Ik was immers 15 weken zwanger en het geslacht zou dus al te zien moeten zijn. Ik weet niet waarom, maar nog voordat ik het mijn vriend kon vertellen dat ik liever eerder wilde, had ik al geboekt. Zonder te overleggen hahah. Maar hij was ook heel benieuwd en kon er wel om lachen. Die vrijdagmiddag hadden we dus een echo staan. Een week eerder dan wat we in de eerste instantie hadden gepland.
We kwamen de praktijk binnen en ik kon gelijk plaats nemen op de echo bank. Het was een ontzettend lieve en leuke vrouw waardoor ik mij gelijk op mijn gemak voelde. De baby lag steeds verkeerd en ze kon het maar moeilijk zien. Na een half uurtje durfde ze het toch met 99% zekerheid te zeggen….
Terwijl ik op de echo bank lag, kwam het nieuws binnen dat de niet essentiële winkels dicht moesten. Hier vielen dus ook de pret echo bureaus onder. De dag erna op zaterdag ging dit in. Ik was zo blij dat ik de echo toch eerder had geboekt.
We waren al begonnen met het organiseren van een gender reveal party. Helaas kon dit dus niet doorgaan. We besloten het toch klein te vieren met mijn ouders en schoonouders en twee broers. Aangezien alles dicht was, was het ontzettend lastig om aan bijvoorbeeld een taart of ballon te komen. Na heel facebook afgezocht te hebben een meerdere mensen een bericht te sturen kwamen we bij een feestwinkel waar waarschijnlijk een aantal dagen later bestellingen via click & collect gemaakt en afgehaald konden worden. De ballon en versiering was geregeld. De hapjes waren in ieder geval een stuk minder moeilijk :p.