Terugblik op ons Medisch traject

Happy new year! Wij hebben wederom het nieuwe jaar ingeluid met een lege buik. Bah wat voelde dat verschrikkelijk.

Maar toen was het 16 januari 2019, moment van de waarheid. Wij hadden een B&B geboekt in de omgeving van het ziekenhuis. Oh ja bij deze het is geworden tromgeroffel.... UZ Gent. Ik hoor jullie denken waarom in België. Dat zal ik uitleggen. Sowieso waren wij beide de regeltjes een beetje zat in Nederland. In België wordt er veel meer naar jou als persoon gekeken. Daar komt ook nog is bij dat ze daar pas op dag 5 een terugplaatsing doen en in Ned. op dag 3. En als laatste wij kennen 2 mensen die beide ook behandeld zijn in het UZ Gent en vrij snel zwanger waren geworden.

Oké terug naar die 16 januari! Om 16.00 hadden wij een afspraak, beide waren wij op van de zenuwen. Maar zodra wij de afdeling op liepen was het goed. Dit is een afdeling alleen maar voor fertiliteit. De wachtzalen zaten vol, wij waren niet de enige! En het allermooiste er waren geen dikke buiken te bekennen.

Wij werden geroepen voor een echo, er stond 1eitje op klappen. Daarna hadden wij een consult bij onze nieuwe gynaecoloog. Wat een lieve vrouw met als kers op de taart haar laatste woorden. JIJ HAD GEEN SCHIJN VAN KANS MET DIE IUI POGINGEN.

Wat blijkt nadat zij de echo's en foto's van de operatie had bestudeerd was ze tot de conclusie gekomen dat mijn eileider vastzat door de endometriose. En daar kwamen de tranen, ik wist het wel! Diezelfde dag moest ik nog bloedprikken en kregen uitleg over de vervolgstappen. Ook kregen wij een map mee met alle uitleg nog is uitgeschreven. Maar ook met formulieren die wij moesten tekenen. Voor elke fase van dit traject waren er 3 formulieren die wij beide moesten tekenen. 2 weken later kregen wij groen licht. Here we go!!

13 februari 2019 we zijn nu precies 1 maand verder en in deze maand is er veel gebeurd. Zijn erachter gekomen dat mijn endometriose erger is dan ons destijds verteld was. Mijn hoofd was een chaos en de hormonen waren een HELL!!!

Maar vandaag stond de punctie gepland, gelukkig reageerde mijn lichaam goed op die troep.

Ditmaal wij weer 1 dag eerder vertrokken naar Gent omdat ik mij om 7.00uur nuchter moest melden. Man man wat waren wij zenuwachtig. Nadat het HSG-onderzoek mislukt was, word ik een beetje benauwd van dit soort dingen. Op weg naar het ziekenhuis raakte wij een beetje in paniek. Alle opritten waren afgesloten omdat er een gele hesjes actie bezig was. Van alles ging er door ons hoofd. Hoe moeten wij rijden, komen wij nog op tijd, en waren moe en hongerig.

Ik was als 1ste aan de beurt, kreeg een mooi schort aan, en er werd een infuus geprikt. I.v.m. met mijn endometriose kreeg ik naast de paracetamol ook nog een antibiotica. Eenmaal in de operatiekamer kreeg ik mijn morfine roesje en was ik helemaal van de kaart. Ik heb nauwelijks wat gevoeld van de punctie. En het goede nieuws was er waren 6 goede eitjes gevonden.

Helaas moesten wij een extra maand wachten op de terugplaatsing. Waarom dat maakt voor de rest ook niet uit.

15 april had ik een controle afspraak om te kijken of mijn eitje goed gegroeid was. Want ze wou in een natuurlijke cyclus de terugplaatsing doen. Er was niks te zien, 4 dagen nog niks en ga zo maar door. Uiteindelijk is er besloten om deze ronde te cancelen. Ik kreeg medicijnen om mijn menstruatie op te wekken en andere medicijnen voor de opbouw van mijn baarmoederslijmvlies. Want wij hebben ditmaal gekozen voor een kunstmatige cyclus.

5 juni 2019

Heb heeft even geduurd maar wij waren op vakantie geweest en hadden een maand rust genomen. Maar we waren weer helemaal opgeladen en klaar voor de 1ste terugplaatsing. In de wachtzaal zagen wij weer veel nieuwe stelletjes. De spanning was van hun gezichten af te lezen. Mevrouw Swets u mag binnenkomen'. Alles zag er goed uit 12 juni was de dag onze 1ste terugplaatsing.

Die beruchte 12 juni was aangebroken en om 9.00 moesten wij ons melden. We werden naar binnen geroepen. Wij moesten ons legitimeren of wij het echt waren. En kregen uitleg over de eicellen. Oftewel embryo's want er waren 6 bevruchting plaats gevonden. 3 lagen goed op schema en 3 liepen wat achter met het doordelen.

'Nou mevrouw Swets ben u er klaar voor' ik ging liggen en alles werd in gereedheid gebracht. Zo zagen wij op een scherm hoe het embryo opgezogen werd in de katheter. Daarna nog een check of wij het waren. Spectrum werd geplaatst, katheter ging erin. En via een echo kon je hem zien vliegen.

Bertus blijf maar plakken en tot over 9 maanden. Ben je benieuwd of het gelukt is lees dan over 1 week mijn 4de blog!