Terug bellen naar het ziekenhuis..
Dit had ik niet aan zien komen
Ik belde het ziekenhuis terug.. " Mevrouw we zien toch verhoogde waardes in uw bloed en urine, wij willen graag dat u naar het ziekenhuis komt". Oke? Wat is dan de bedoeling en wat moet ik meenemen? " U komt niet thuis zonder kind, dus neem voldoende mee en ook spullen voor uw kindje". Mijn zusje naast mij in de auto kon meeluisteren. Ze keek me bezorgd aan, en ik.. ik kon alleen maar huilen.
Hoe kan dit nou? Mijn bloeddruk was wel vaker hoog.. Ik voel me goed.. Alles was eigenlijk goed gegaan, waarvan ze dachten dat het "mis" zou gaan..
Huilend belde ik mijn man op.. Die ik net daarvoor had verteld dat het allemaal wel goed zou komen.. Gelukkig kwam hij meteen uit zijn werk naar huis. De vluchttassen stonden wel al klaar, maar dit veranderde alles. Ik moest meer kleding meenemen en er moest meer kleding voor mijn man mee. Alhoewel, mag hij eigenlijk wel blijven? Weer rolde er tranen over mijn wangen. Een bevalling gaat bijna nooit zoals gepland. Maar dit had ik nooit aan zien komen.
Ik kon alleen nog maar huilen, ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen.. Ben ik daar dan savonds alleen, wat gaat er gebeuren? Gaat alles wel goed met de baby?
In eerste instantie wilde ik zelf naar het ziekenhuis rijden, maar ik belde toch maar een vriendin op.. ik probeerde me groot te houden en hardop te zeggen dat alles wel goed kwam. Het moest goedkomen. De rest van de zwangerschap ging ook goed...
Aangekomen in het ziekenhuis kregen wij een eigen kamer. Dit was natuurlijk erg fijn. Gelukkig kwam er vrij snel een gynaecoloog aan om met ons de opties door te nemen.
In mijn bloed zagen ze wat eiwitten, dit kan duiden op zwangerschapsvergiftiging. Het hoeft niet maar ze willen het risico niet lopen dat het mis gaat of dat ik echt ziek zou worden. We kregen 2 opties. We konden 24u wachten en kijken wat de eiwitten in mijn bloed deden, of we konden beginnen met inleiden.
Ik keek mijn man aan, het is nog maar 4 dagen tot de uitgerekende datum..
We kozen ervoor om mij in te laten leiden....
In mijn volgende blog zal ik mijn bevallingsverhaal beschrijven.