PCOS en zwanger worden

Ik had het geluk dat ik al wist dat ik PCOS had voordat ik zwanger wilde worden. Op mijn 25e stopte ik namelijk met het slikken van de pil en toen kwam ik er in de jaren daarna achter dat ik maar zo'n 2 keer per jaar menstrueerde. Ik was blij dat ik er toen al achter kwam want huisartsen zijn er niet echt happig op om je snel door te sturen, aangezien het 2 jaar na het stoppen met de pil kan duren voor je je normale cyclus weer hebt. 

Toen ik eenmaal zwanger wilde worden kon ik daardoor meteen bij de gynaecoloog terecht waar ik een aantal jaar eerder mijn onderzoek had gehad waar de PCOS uitgekomen was. Ik kreeg daar nogmaals een onderzoek waar hetzelfde uit kwam en mijn vriend moest zijn zaad laten checken. Dat is toch wel een ding voor mannen geloof ik. Al kwam zijn voorspelling dat zijn zaad uitmuntend zou zijn wel uit. Hierna kon ons OVI (ovulatie inductie) traject starten. 

We kregen veel informatie mee waarin onder andere stond dat de kans op een meerling bij dit traject 10 procent is. Meerling ja, niet tweeling, maar meerling stond er. Vriend moest toch even slikken toen hij dit las.

Ik kreeg allereerst pillen om mijn menstruatie op te wekken. Daarna kon ik starten met Clomid. Dit zijn hormoonpillen die je slikt om de kans op een eisprong te vergroten. Helaas kreeg ik geen eisprong van de Clomid. Iedere keer weer was het afwachten, maar werd ik niet ongesteld. Dan werd de menstruatie weer opgewekt en begonnen we weer opnieuw. Na een half jaar had ik nog steeds geen eisprong gehad en heb ik gevraagd of ik over mocht op hormoonprikken. Ook omdat de hormoonpillen best wat bijwerkingen hebben. Zo had ik vaak hoofdpijn en opvliegers. Volgens mijn vriend had ik ook last van stemmingswisselingen al vond ik dat wel meevallen natuurlijk :). 

Voordat ik mocht starten met de prikken werd eerst de doorgankelijkheid van mijn eileiders gecheckt. Hierbij spuiten ze een contrastvloeistof in je baarmoeder en eileiders die ze terugzien op een röntgenfoto. Ik had het niet verwacht, maar o wat was dat pijnlijk. Na de behandeling zelf had ik geen last en ging ik vrolijk werken tot ik na een paar uur erge krampen kreeg en niets meer kon. Tip dus om een dagje vrij te nemen of thuis te werken als je dit onderzoek hebt. 

Gelukkig was de uitslag van dit onderzoek positief en dat betekende dat ik mocht beginnen met hormooninjecties (gonal-F). Mijn vriend ging mee naar de afspraak bij de gynaecoloog zodat hij kon leren hoe hij deze injecties moest geven aangezien ik het mezelf niet zag doen. Ik koos er voor om de injecties in mijn buik te doen en kan je vertellen dat ik niet de meest makkelijke patiënt was met mijn angst voor naalden. Toen mijn vriend een dagje weg was heb ik me er toe gezet om mezelf te prikken. Na een half uur had ik mezelf eindelijk overgehaald de naald in mijn buik te steken. Sinds die dag deed ik het zelf en werd het steeds makkelijker. 

Bij de echo's bij de gynaecoloog waren er echter  geen groeiende eitjes te zien dus werd de dosis steeds verhoogd. Normaal gesproken prik je ongeveer 2 weken en heb je dan een ei (of meerdere eitjes) wat groot genoeg is. Na 3 weken was er bij mij nog steeds geen gegroeid ei. Om de dag ging ik naar het ziekenhuis voor een echo. 

En toen na 4 weken prikken, en ik net een lang weekend weg zou gaan met een vriendinnetje, was daar het ei wat aan het groeien was. Heerlijke timing. Omdat er een kans was dat het ei uit zichzelf zou springen ben ik tijdens dat weekendje weg terug naar huis gereden om een poging te wagen. Heel romantisch zo even heen en weer. Vriendinnetje kon intussen in ons hotel precies Harry Potter kijken inclusief reclames. Wat jammer nou dat ik dat heb moeten missen :). 

Na dit weekend bleek bij de echo dat het ei er nog steeds zat en dus kreeg ik een andere injectie mee die ik moest zetten om het ei te laten springen. Daarna was het ons best doen en afwachten. De kans dat het de eerste keer lukt is klein. 

Toen mijn vriend twee weken later met een voedselinfecties doodziek in de studeerkamer sliep deed ik stiekem een test in de badkamer. Ik was een beetje vroeg maar toch kwam er een heel licht streepje. Betekende dat dat ik zwanger was? Weet je het zeker? Vroeg mijn vriend die niet heel helder was op dat moment. Ik benoemde dat ik het niet zeker wist omdat het streepje heel licht was. Wacht dan nog maar even af, zei hij. 

Toch nog een 2e test gedaan waar ook een licht streepje uit kwam. Ook de volgende ochtend nog 2 tests gedaan en toen was het wel duidelijk dat ik gewoon zwanger was! Vanwege besmettingsgevaar mocht ik niet in de buurt komen van mijn vriend. Toen hij na een week aan de beterende hand was en hij er achter kwam dat hij het niet gedroomd had hebben we het samen gevierd. Jip en Janneke champagne is echt een aanrader. 

Bij 6 weken hadden we onze eerste echo bij de gynaecoloog. En daar was het hartje. Hallo baby! 

Hebben jullie ook ervaring met ovulatie inductie? Is het bij jullie gelukt en bij de hoeveelste poging?