Na 9 maanden was het moment daar..

1 mei was de uitgerekende datum, maar vanaf dag 1 riep ik al: “ geloof me! Ze komt exact een week later op moederdag” dit zei ik vanuit ervaring want ik beval altijd later dan mijn uitgerekende datum.

Maar zou dat nou echt gaan gebeuren? 

In de week van Koningsdag voelde ik me zo beroerd! Avonden en nachten die onderbroken werden door een hoop loos gerommel. En ik kende dat loze gerommel maar al te goed. Het put je gigantisch uit en in mijn geval doet het niks! Maar toen gebeurde er iets waar ik al die jaren van gedroomd had. Voor het eerst hoorde ik vijf dagen voor de uitgerekende datum… je hebt drie cm ontsluiting Riet! Ik was stomverbaasd,  en dacht ter plekke dat Catootje zou komen! Adrenaline kick tot de Max.. maar er gebeurde na die strippoging echt niks. 

3 mei.. de veertig weken uiteraard alweer gepasseerd en de baby nog steeds in mijn buik. Weer een strippoging en de vrijdagochtend zouden we opnieuw gaan kijken. Na drie ziekenhuis bevallingen had ik de wens voor een bevalling thuis, dus alles zou ik er aan doen om die dus ook te hebben. Die dinsdag nacht gebeurde er niks. Vrijdag ochtend nog steeds maar 3 cm ontsluiting, ik heb vreselijk gehuild want ik zag die hele ziekenhuis bevalling alweer voor m’n neus! Leander had al vrij genomen, kindjes weg, wij een stuk lopen.. ik ben zelfs gaan trampoline springen. ‘S avonds nog lekker in bad geweest en buiten bij het haardje gezeten. En eigenlijk voelde ik toen een soort rust. Ik moest het maar proberen los te laten.. ik ging heerlijk naar bed en viel al snel in slaap. Ik droomde enorm maar dat deed ik al de hele zwangerschap eigenlijk. Ik merkte nog dat Leander in bed kroop en een uur later gebeurde er iets waar we nooooit meer aan hadden gedacht dat, dat ons zou overkomen. ( En ik dus ons bed ook niet op had voorbereid.) Mijn vliezen braken spontaan,  Op 8 mei 2022. Ik rolde zo goed en kwaad als het ging mijn bed uit en riep LEANDER MIJN VLIEZEN ZIJN GEBROKEN. Leander vloog dat bed uit en toen stonden we elkaar voor een paar luttele seconden aan te kijken. Want wat nu? Bel de verloskundige zij ik! Joost onze verloskundige had dienst en Leander zij iets in de zin van: ja haar vliezen zijn gebroken! En nu? Joost zei: “Stuur even een foto van het vruchtwater dan kan ik zien of het vruchtwater is en of het helder is.” Zo gezegd zo gedaan. En daar werd bevestigd wat we nooit meer hadden gedacht. Mijn vliezen waren officieel gebroken! 

Word vervolgd!

Lees ook: Ik schrok omdat we weer een dochter zouden krijgen

#baby #zwanger #bevallen