Mijn zussen en ik: zwanger met grijze haren (kan dat wel?)

‘Wat doe je je kind aan, zwanger terwijl je al oma zou kunnen zijn? Jullie zien eruit als zeventig!’ Ik staar een tijdje naar het bericht dat binnenkomt op mijn telefoon. Het is een reactie op een filmpje dat ik onlangs op mijn Instagram plaatste. Oud? Wij? Daar hebben we eigenlijk nooit zo bij stilgestaan. Mijn zussen en ik weten heus dat we met veertig plus de jongsten niet meer zijn - mijn oudste zus is 45, ik ben 43, mijn zusje is 42 en we kregen alle drie een baby in het afgelopen jaar -, maar echt oud voelen we ons nu ook weer niet. Voor ons liep het leven gewoon zo en we kennen – behalve elkaar – nog wel meer moeders met baby’s in onze leeftijdsgroep.

Een jaar geleden waren we nog gewoon drie zwangere zussen die toevallig tegelijk zwanger waren en trots met hun zwangere buik in een weiland stonden. Nu gaat dat filmpje van onze zwangere buiken – met onze leeftijden erbij - met al ruim 15 miljoen views de hele wereld over. Terwijl het heel simpele beelden zijn: niet gestyled, geen filters of Photoshop. Dat het bijzonder is dat we alle drie na ons veertigste nog een baby kregen, had ik al wel gemerkt. We stonden met onze baby’s in een meer dan tien pagina’s tellend artikel in Ouders van Nu en ook hier op Mamaplaats kwamen er vorig jaar veel reacties op mijn bericht dat mijn zussen en ik na ons veertigste alle drie tegelijk zwanger waren. Maar dat het wereldwijd zó veel zou losmaken, dat had ik niet zien aankomen.

Vanaf het moment dat het filmpje viraal gaat stroomt mijn inbox wekenlang vol met dankbare berichten. Het blijkt dat er nog veel vooroordelen zijn over zwanger worden op latere leeftijd. Vooral in Amerika is de druk hoog om vóór je 35ste moeder te worden – daarna ben je ‘geriatric’, iets wat je in Nederland pas rond je vijftigste bent. Maar ik krijg ook berichten uit Frankrijk, Duitsland, Brazilië, Uruguay, Venezuela, Australië, noem maar op. In al die landen, begrijp ik uit de reacties, is de maatschappelijke druk enorm om op tijd aan kinderen te beginnen (maar ook niet te vroeg, want dan ‘vergooi je je leven'). Ons filmpje werpt daar niet alleen een ander licht op, het blijkt ook hoop te bieden aan heel veel vrouwen.

Natuurlijk waren mijn zussen en ik ons ervan bewust dat zwanger worden op latere leeftijd meer risico’s met zich meebrengt. Maar het hele leven zit als je het mij vraagt vol met risico’s. Zelf heb ik mijn zwangerschap tot het einde als heel ontspannen ervaren in vergelijking met mijn tweelingzwangerschap, die (hoewel ik toen ‘pas’ 36 was) veel riskanter was. Ook mijn zussen hebben kunnen genieten van hun zwangerschap.

En het is helemaal genieten nu onze baby’s alle drie geboren zijn! ‘Zijn jullie ook zo moe’, ‘kan de jouwe dit al’, ‘heeft iemand nog een tip voor een goede draagdoek’ – in onze zussenapp kunnen we terecht voor trotse mama-foto’s en allerhande tips. Natuurlijk zijn we het niet altijd eens. Zelf ben ik met elf maanden samen met mijn man met slaaptraining gestart toen de nachten steeds slechter gingen. Mijn oudste zus wil daar niets van weten, dat past niet bij haar ‘attachment parenting’, terwijl mijn jongste zus voor mijn gevoel juist weer erg vroeg aan het slaaptrainen sloeg. Mijn oudste zus was al met drie maanden bezig haar baby op het potje te zetten, terwijl ons potje stof staat te verzamelen op zolder. Ook de baby’s gaan niet gelijk op: de baby van mijn zus kon met zes maanden al staan, die van mij staat met bijna een jaar nog steeds niet los. Toch zijn er ook overeenkomsten: mijn zussen en ik geven alle drie borstvoeding, we gebruiken alle drie wasbare luiers en kopen babykleertjes het liefst op Vinted of bij duurzame webshops. En we genieten alle drie net zo intens van onze baby’s, vooral als ze met elkaar aan het spelen zijn.

Het blijft bijzonder dat we dit mogen meemaken, en dat nog ná ons veertigste. Wat zegt leeftijd nou helemaal? Ik voel me fitter en meer in balans dan toen ik dertig was. Hier in mijn omgeving heb ik nog weinig opmerkingen gehad over het opnieuw moeder worden na mijn veertigste. Maar wereldwijd blijkt er een enorm taboe op te rusten. Sommige vrouwen vertellen me dat ze zich schamen dat ze rond hun veertigste zwanger zijn. Anderen krijgen bij elke afspraak van de gynaecoloog te horen dat hun zwangerschap gevaarlijk is (wat in Nederland heel erg meevalt, als je de statistieken bekijkt). Weer anderen hadden de hoop op een kind al opgegeven omdat ze in de dertig zijn en de ware nog niet zijn tegengekomen. Het raakt me en het maakt me verdrietig dat er nog zoveel vooroordelen zijn. Het grootste risico van je zwangerschap uitstellen, is namelijk niet de zwangerschap zelf, maar het feit dat het zwanger worden misschien niet meer lukt. Dat is geen reden – vind ik – om 35+ vrouwen bang te maken voor een zwangerschap, dat leidt alleen maar tot onnodige stress. Dat de angst diep zit, blijkt ook uit die negatieve reacties die binnenkomen op ons filmpje. Die eerste opmerking bleek nog maar het begin van een stroom aan hatelijkheden – allemaal afkomstig van andere vrouwen. Van ‘ouwe oma’s’ tot ‘jullie zijn vast dood voor je kinderen klaar zijn met school.’ Dat mijn zus en ik onze grijze haren óók nog eens weigeren te bedekken (als je ‘oud’ bent, doe dan in elk geval alsóf je jong bent, lijkt de heersende opinie), blijkt vooral voor Amerikaanse vrouwen onbegrijpelijk. Na de zoveelste hate comment, besluit ik het los te laten. Zolang ik trouw ben aan mezelf, maakt het me niet uit wat anderen denken – dat is óók een voordeel van veertig plus zijn. Over het niet zien opgroeien van mijn kleinkinderen maak ik me vooralsnog geen zorgen. Onze eigen oma is kerngezond honderd jaar geworden, de zus van mijn oma al net zo stralend 105. Als we hun genen hebben meegekregen, kunnen we met een beetje geluk onze kleinkinderen nog uit school halen.   PS Je kunt de Reel die viraal ging bekijken op mijn Instagram: @mylittledutchdiary