Een onverwachte positieve zwangerschapstest.
De dag dat mijn leven veranderde..
Wat begon als een doodnormale dag in mijn leven als 19 jarige studente in de laatste week van de zomervakantie. Eindigde in het maken van een moeilijke keuze.
Een keuze waarvan ik niet kon geloven dat ik hem moest maken.
Een keuze waarvan ik stiekem al wist wat het antwoord zou zijn.
Een keuze die mijn leven compleet op zijn kop zou zetten….
De keuze “houd ik dit kindje?”
Ik was 4 dagen overtijd, iets wat mij wel vaker gebeurde. Mijn cyclus was altijd al erg onregelmatig en hierdoor nam ik mijn voorspelde menstruatie altijd met een korreltje zout.
Net iets meer als 1,5 jaar maakte ik geen gebruik meer van anticonceptie, dit omdat dit mij mentaal niet veel goeds deed.
Alhoewel ik en de vader van mijn dochter het vrijwel altijd “veilig” wilde doen, schoot het gebruik van een voorbehoedsmiddel er nog wel eens bij in (heel erg naïef, i know..).
Ik neem jullie mee in mijn ochtend van het ontdekken van mijn zwangerschap.
Ik stond op uit bed, kleedde me om in een pyamabroek en badjas en ging zoals ik s’ochtens wel vaker deed een kopje thee zetten.
Ik keek op mijn app omdat ik mijn menstruatie eigenlijk een week geleden had verwacht omdat deze zo onregelmatig was dat ik soms zelfs dagen te vroeg ongesteld zou kunnen zijn.
De app gaf aan dat mijn menstruatie verwacht werd op 24 augustus (2021) en het was al 28 augustus.
Ik had nog een zwangerschapstest liggen en ben nietsvermoedend naar de wc gegaan na het drinken van mijn kopje thee.
Ik zat op de wc, deed de test en legde hem op de wasbak naast mij. Omdat ik ook nog even voor nummer 2 moest blijven zitten besloot ik een dom spelletje te openen op mijn telefoon. Ik finishte het spelletje en kwam van de wc af, trok de wc door en wilde weglopen. Op het moment dat ik de deur van de wc achter me dicht sloeg besefte ik mij dat ik die test daar nog had liggen.
Ik draaide me om, opende de deur en direct zag ik het.., 2 overduidelijke lijnen op de action early test.
Ik begon te trillen, rende in blinde paniek terug naar mijn kamer (in mijn studentenhuis) en zocht met waterige en wazige ogen naar de gebruikshandleiding.
Op dat moment wist ik niks meer zeker, hoeveel testen ik in mijn leven ook had gedaan, ik dacht dat ik gek was.
Met trillende handen probeerde ik door mijn tranen te lezen wat er stond.
“2 streepjes betekend zwanger…”
Het was alsof de vloer onder mijn voeten weg gleed.
Een overweldigend gevoel van paniek overviel me en zonder er bij na te denken heb ik huilend, met de test in mijn nog heviger trillende handen mijn moeder gebeld.
Mijn lieve mama nam de telefoon op vanaf haar werk, met moeite kreeg ik de volgende woorden uit mijn mond.
“Mmama ik… ik.. ik ben zwanger…”
En op dat moment brak ik in 1000 kleine stukjes. Het was echt, ik had het hardop uitgesproken, ik was ECHT zwanger.
Mijn aller liefste mama reageerde op een manier die ik nooit zal vergeten.
Ze vertelde mij dat dit mijn beslissing was maar zij mij zal steunen in welke keuze ik ook zou maken.
Direct vertelde ik haar, “Ik denk dat ik het wil houden”.
Na het ophangen van de telefoon ben ik huilen op bed gaan liggen, starend naar mijn buik. Het duurde wel enkele minuten voordat ik mijn hand op mijn buik durfde te leggen, het moment dat ik dat deed was het net alsof alles stilstond.
Ik voelde zoveel emoties tegelijkertijd.
Van paniek, stress en verdriet tot rust en liefde. Hoe gek het ook klinkt er viel ineens een bepaald soort kalmte over me heen.
De kalmte maakte plaats voor een emotieloos gevoel.
Ik heb mij zo snel als ik kon aangekleed. Vertrok naar de winkel om een digitale test in huis te halen en kocht als een zombie mijn eerste “zwangerschaps vitamines” omdat ik het wel direct goed wilde doen.
Bij thuiskomst heb ik direct de digitale test gebruikt en hierop stond 1-2 weken zwanger.
En daar was het weer, de hell die emoties heet. Ik brak opnieuw in 1000 stukjes en heb zo’n 30 minuten non stop liggen huilen op bed.
Toen ik daarna op de klok keek zag ik dat ik met 30 minuten op mijn werk verwacht werd. Ik probeerde alles los te laten en besloot om gewoon te gaan.
Ik had de moeilijkste tijd op mijn werk, nog compleet in shock en met mijn hooft totaal niet op deze wereld probeerde ik mijn werkzaamheden uit te voeren.
Bij thuiskomst heb ik het mij allemaal laten bezinken..
En toen heb ik voor mezelf de definitieve beslissing gemaakt..
Ik houd dit kindje..
❤️
In mijn volgende blog schrijf ik over de week voor de positieve zwangerschapstest en de breuk met de vader van mijn dochter.
Sanniegurl32
Mooi geschreven. Ik volg je ook op tiktok
Anoniem
Zeer herkenbaar.
Anoniem
Mooi verhaal. Alleen jammer van de vele taalfouten in het artikel..
Anoniem
Anoniem.