Een drieling!! 🤍🤍🤍

Eindelijk is het zo ver!! Terwijl ik eigenlijk echt niet mag zeuren met ál die extra echo’s! Maar twee weken kunnen echt wel lang duren als je er naar uit kijkt! 

De jongste kindjes op het kdv gedropt, waar ik werk, dus ook nog zoveel mogelijk ‘laatste’ collega’s ingelicht over deze zwangerschap. Toch blijft het stiekem wel leuk om al die geschokte gezichten te zien 🙈. We vertellen het dan ook wel zo dat het nog shockerender over komt natuurlijk.. inmiddels mag ik er wel wat extra plezier uit halen toch? 

Ofcourse loopt het iets uit en zitten we daar nerveus te zitten zijn.. of nouja.. ik. Ik heb het ergens in m’n hoofd gehaald dat deze afspraak spannend is. Dat er misschien 1 van de kindjes toch niet vitaal blijkt.. Dat we op een voor mij nog onbekende plek zijn helpt ook niet mee, ik ben daar nogal gevoelig voor.  

Gelukkig mogen we een kwartier later naar binnen en na ons verhaal gedaan te hebben gaan we kijken. Eerst kijken we uitwendig, na dat ik over mijn verbazing van warme gel heen ben zien we de kleine mensjes! Ze zijn alleen niet echt goed in beeld te brengen. Ze besluit inwendig te kijken. Mijn baarmoeder ligt nogal gekanteld en de kindjes liggen lekker diep. Vooral baby C (het mensje alleen) is lastig in beeld te brengen. Er wordt nog een schuin kussen tevoorschijn getoverd wat nog wat minder comfortabel ligt maar wel beter beeld geeft! 

Na dat we alle hartjes mooi bekeken hebben is het tijd om naar de eeneiige tweeling te gaan kijken. De echoscopiste is op zoek naar een vlies tussen de kindjes. Dit is door de gynaecoloog in het Antonius al bevestigd maar de echoscopiste wil het zelf ook nog even gezien hebben. Ze slaagt er maar niet in het voor elkaar te krijgen; de gekantelde baarmoeder bemoeilijkt het maken van de echo. Ze besluit een collega erbij te halen, en samen bekijken ze kritisch het beeld. Plotseling zegt de collega: "Zie ik daar nog een vruchtzak?" Ik zeg: "HOU OP HOOR!"

Gelukkig bleek het iets anders te zijn maar ze liet ons wel even schrikken!! Na een tijdje geduldig kijken is daar ineens het vliesje wat ze zo heel graag wilde zien! Super duidelijk aanwezig! 

Op naar het volgende onderdeel! De termijn bepalen. Alle kindjes werden gemeten. De eeneiige tweeling waren tot nu toe steeds het kleinst maar nu het best meetbaar omdat het baby C zo ver weg lag. In mijn hoofd balen want nu is de datum verschoven van 16 augustus naar 19 augustus en ben ik 10.2 ipv 10.5 -  3 dagen is natuurlijk niets, behalve als je ze voor je gevoel al gehad hebt 😂. 

Na de echo hadden we een uur de tijd om gezellig samen te lunchen voor we naar onze volgende afspraak konden. Veel te veel keus in het restaurant, keuzestress, dus lekker hard broodje met hagelslag. 😂 

De klinisch verloskundige riep ons 10 minuten eerder naar binnen! Dat is weer is wat nieuws! Super leuk mens waar we ook gezellig mee konden lachen! Na een heeeeele lange vragenlijst samen ingevuld te hebben zaten we 45 minuten later weer in de wachtkamer. Inmiddels was ik weer mega misselijk en was ik er wel een beetje klaar mee, maar we moesten nog even langs oom gynaecoloog. 

Zo, laatste afspraak! Een korte gelukkig. De gynaecoloog heeft ons nog eens het TTS verhaal uitgelegd en gaf aan dat er 10% kans zou zijn dat ons dit kon overkomen ivm het vliesje tussen de mensjes in. Daarnaast gaf hij aan dat ik een ‘lang-drager’ ben. Dat wil zeggen dat mijn kinderen met 41, 40, 40 en 37 weken geboren zijn. Hij maakt zich nu minder zorgen dat de kindjes voor de 32 weken komen. Laten we hopen dat hij gelijk heeft! 

Daarna kwam de bevalling zelf nog even ter sprake. Het zou een keizersnede worden. Ik ben daar prima mee want dan kunnen ze me meteen steriliseren! Hij begon toen over clipjes maar met mijn geschiedenis dat altijd alles mis gaat zul je zien dat het dan mislukt ofzo! 😂 Doe maar wat rigoureuzer!! Dit was gelukkig ook prima en staat vast genoteerd! 

Nog 1 laatste stop bij de bloedafname voor we weer naar huis konden! Daar werden de ‘normale’ zwangerschaps buisjes bloed afgenomen en de NIPT test. Het is nog even afwachten of deze ‘gelukt’ is want met bloedverdunners wil het nog wel eens mislukken. We wachten het allemaal maar rustig af..