Brief voor mijn dochter, "zul je aan mij denken?"

Een gedicht geschreven naar aanleiding van een stukje vrijwilligerswerk met ouderen..

Zul je aan mij denken?
Zul je mijn uiterlijk aandacht schenken?
Als ik in oude kleren zit,

met een slecht passend kunstgebit?

Mijn haren snel wat opgekamd,
vieze lange nagels aan elke hand.
Zou je het bezoek wat rekken
Om wat haartjes van mijn gezicht te trekken?

Zul je aan mij denken?
En ook mijn innerlijk aandacht schenken?
Want “dat het mooi weer is” daar heb ik het al met de zuster over gehad.
Bespreek met mij wat actueel is lieve schat.

Ga dieper op een onderwerp in,
Ook al denk je soms 'dat heeft geen zin'
wellicht ben ik het snel weer vergeten,
maar dat zullen we in de toekomst pas weten.

Zul je aan mij denken?
En mij, maar ook anderen, de juiste aandacht schenken?
Persoonlijk en betrokken en dichtbij?
Of raast de tijd dan nog sneller voorbij?

Want die tijd mijn lieve schat,
Die vliegt voorbij! Dan weet je dat..
Want als de dag van gisteren werd je geboren,
maar tijd kan ook deze herrinering verstoren.

Neem mij mee en laat mij leven,
Blijf mij geduld en liefde geven.
Zoals ik nu bij jou probeer,
wellicht moet dat later bij je moeder ook een keer?