1 jaar geleden
Brief aan mijn ongeboren kindje
Zwanger en in paniek
Liefste baby,
Wie had ooit gedacht dat zoiets bijzonders zou leiden tot zo’n donkere periode in mijn leven. Hoe kan ik jou ooit uitleggen dat je zó gewenst en geliefd bent, terwijl ik mij zo intens ongelukkig voel...
Ik kan er alleen maar op vertrouwen dat de tijd die nog voor ons ligt, lichter en zonniger gaat zijn...
Liefste baby, groei nog maar even verder, ik hou het nog wel even vol. En geloof alsjeblieft dat ik ondanks alles nu al van je houd…
Fragmenten uit de brief die ik voor voor mijn jongste dochter heb geschreven, precies een maand voordat zij geboren werd. Ik heb ontzettend veel geschreven in de periode dat ik worstelde met een prenatale depressie. Schrijven over wat ik voelde en dacht gaf rust, maar deze brief ontstond spontaan. De momenten dat ik blij was of uitkeek naar de komst van ons kindje zijn (helaas!) op 1 hand te tellen.
Een zo’n moment was vlak voor haar geboorte. Ineens voelde ik heel diep van binnen een hele sterke connectie met ons meisje, terwijl ik dat mijn hele zwangerschap niet heb gevoeld. Ik voelde dat ik daar iets mee moest. Dus ik ben gaan schrijven.
Ik wilde zó graag dat zij zou weten dat mijn depressie los stond van haar. Dat zij later niet zou denken dat zij niet gewenst was. Ik heb geen fotoshoot gedaan tijdens mijn zwangerschap van haar, geen pretecho laten maken en er was geen babyshower. Dingen die ik bij haar broer en zus allemaal wel heb gedaan. Ik heb mij lange tijd schuldig gevoeld over het feit dat ik al die extra dingen niet heb gedaan. Dat ik (bijna) niks heb laten vastleggen, waar zij later naar kan kijken of waar ik haar over kan vertellen.
Deze brief laat haar zien dat zij altijd gewenst én geliefd is geweest, ook al kon ik tijdens mijn zwangerschap niet bij dat gevoel komen.
Door deze brief na haar geboorte (meerdere keren) weer eens te lezen, besefte ik dat ineens. Ik kon daardoor een stuk milder naar mezelf kijken en langzaam mijn schuldgevoel los laten.
En dat geldt voor alle vrouwen die worstelen met angsten, somberheid of onzekerheid tijdens de zwangerschap. De liefde voor jouw kindje is er écht! Alleen ligt deze verstopt onder een dikke laag van andere emoties.
Probeer de momenten te zien als zij zich aandienen en probeer er dan ook van te genieten. Al is het maar kort. Of schrijf ook een brief aan jouw ongeboren kindje. Het werkt echt helend.
En als dat allemaal niet lukt, is dat ook goed...Weet dan dat die grijze wolk uiteindelijk écht weer plaats gaat maken voor de zon.
Wil jij meer lezen over de tijd waarin ik worstelde met een prenatale depressie en hoe ik hier uiteindelijk uit kwam? Volg mij dan op mamaplaats.
Wil je meer over mij weten of over mijn coachpraktijk? Volg mij dan op https://www.instagram.com/coachpraktijkderozedonderwolk/
Met liefs,
Selina
trotse moeder van 3 prachtige kinderen.
Anoniem
Ps 1e was zonder te weten en daarna postnataal. 2e zwangerschap te laat medicatie gekregen en nu onverwacht zwanger van de 3e eindelijk op tijd medicatie waardoor ik nu wel kan genieten van de zwangerschap.
Selina36
Wat ontzettend fijn dat je nu wel kunt genieten. Ik wens je een heel ontspannen en lichte zwangerschap. Eindelijk met een roze wolk in plaats van een inktzwarte.
Anoniem
Dit is zo herkenbaar!! Ik heb 3x een prenatale en 1 postnatale depressie gehad. Het is vreselijk! Mooi geschreven en zo goed dat hier aandacht voor komt. Er zijn zoveel vrouwen die geholpen kunnen worden doordat, wij, onze verhalen gaan delen!
Selina36
Jeetje wat een onwijs heftige tijd moet dat voor jou zijn geweest. En wat ongelooflijk sterk dat jij 3x de kracht hebt gevonden hier weer uit te komen. En een nieuwe zwangerschap überhaupt hebt aangedurfd. Dankjewel voor het mooie compliment. Dat ben ik helemaal met je eens. Dankjewel voor je fijne reactie en jouw openheid.