Boy or Girl Deel 1 een brief voor jou; de eerste weken.

Lieve Baby

Allereerst voel ik mij enorm schuldig over hetgeen ik nu ga opschrijven. Gewoonweg omdat jij er niks aan kan doen, het niet kan veranderen en er geen invloed op hebt kunnen uitoefenen. Jij bent gewoon gemaakt door dat ene zaadje en eitje. Dus ik hoop dat je mij niks kwalijk neemt en ik hou van je en zal hoe dan ook van je houden, je bent mijn kind!

En ik weet dat er mensen zijn die enorm graag een baby zouden willen, er alles voor uit de kast halen en, als de financiën het toelaten, er veel geld voor betalen. Ik weet dat ik mijn handen mag dichtknijpen dat er een ‘gezond’ kindje in mij groeit, dat het krijgen van kinderen een geschenk is.

Ik hou enorm veel van je grote broers. Twee mooie, lieve, ondeugende, drukke, gezonde en geweldige jongens waar ik, net als van jou, zielsveel van hou. Jullie zijn mijn kinderen en ik zal alles geven om jullie gelukkig te maken. Ik ben gek op jullie alle drie, ook al heb ik jou nog nooit gevoeld, aangeraakt en vastgehouden. Daarvoor ben je nog veel te klein en moet je nog flink groeien in mijn buik. Ze zijn wat groter en ouder dan jou en we hebben stukje bij beetje weer wat vrijheid terug gekregen. Gaan en staan waar we wilden, geen middagdutjes, nachtvoedingen en geen luiers meer in ons huis. Het was goed. En als ik eerlijk ben heb ik ook nooit de behoefte gevoeld om voor een derde te gaan, en wat trucjes uit te proberen om het andere geslacht te krijgen. Het internet staat vol met ‘tips and trics’ om een meisje te krijgen, nooit met 100% garantie, maar dat krijg je zelfs niet als je een geslachtsbepalende echo krijgt, maar ze bestaan. Ook gender klinieken, die ik zelf alleen, bij hoge uitzondering, nuttig vind als je echt drager bent van een ziekte die overdraagbaar is bij een bepaald geslacht. Dan zou ik inderdaad kiezen om deze te bezoeken, maar dat is hier niet aan de orde. Ook niet dat ik voor een derde kindje zou gaan. Maar daar was je dan toch. Niet gepland maar zeer zeker welkom. Na de eerste schrik, kwamen al snel de zorgen zoals ze horen bij een zwangerschap en misschien nog wel een beetje extra zorgen in verband met mijn geschiedenis. Dat ging gelukkig door wat telefoontjes snel over en waren er alleen de ‘standaard’ zorgen nog over. Ons kindje en broertje of zusje voor onze lieve, stoere mannen.

Misschien generaliseer ik en verheerlijk ik het beeld maar; Ik zou nu zo graag een dochter willen.