Bijna bij de magische datum...

Hoogzwanger 39.5 .. ik mag niet klagen, de kleine heeft het blijkbaar heel goed in mijn buik.

Het is zo wonderbaarlijk om überhaupt een kindje in je buik te mogen dragen. Ik vind het een voorrecht om moeder te mogen zijn en weer te mogen worden.                                     Een stoere, lieve peuter van 3 jaar oud die met smacht op zijn broertje zit te wachten en iedere dag vraagt:

" Mama, wanneer komt baby nou?" 

Vandaag de dag 39 weken en 5 dagen zwanger. De magische datum is bijna in zicht. 1 juli 2016 uitgeteld... de dagen duren steeds langer. En ik weet heel goed hoe het is om 'overtijd' te gaan. Bij de eerste ben ik namelijk (de nacht voor de inleiding) met 41.5 bevallen. En de angst om nu weer overtijd te gaan, neemt met de dag toe. 

Toen de eerste werd geboren, werd al gauw duidelijk dat het niet langer had moeten duren. De placenta was helemaal verkalkt en ik had sowieso een uitzonderlijke placenta. Een placenta 'Bilobata'. Dit is overigens nooit gezien op de echo's en pretecho's.       Ondanks dat de bevalling heel goed gegaan was, schrok ik hiervan. Want het had daardoor anders kunnen aflopen. 

Ik vind dat ze hier in NL sowieso erg nuchter zijn m.b.t. vrouwen die overtijd lopen en de controles die hierop volgen. Zolang de kindbewegingen nog goed zijn (wat is niet goed?) en je bloeddruk nog goed is, laten ze je tot 41 weken doorlopen bij de VK zonder enige controle hoe het eigenlijk met je kindje gaat. En dat gebeurt in een land waar de zorgkosten erg hoog zijn en de kindersterfte relatief hoog liggen. Mag je toch wel wat meer van verwachten, toch?!

Al met al, heb ik vorige week mijn zorgen duidelijk uitgesproken naar mijn VK. Ze gaf zelf aan afspraken te willen maken, zodat ik hierin een stukje berusting kan vinden.          Zo gezegd, zo gedaan.. precies op de uitgerekende datum word ik gestript, nu kijk ik echt uit naar een inwendig onderzoek! En hoop natuurlijk dat het resultaat heeft (fingers crossed every body!!!).

De lieve berichtjes van iedereen, worden met de dag meer.. En, en? Nog geen baby? Nog geen weeën? 

Of die clichés: "geniet nog lekker van het het getrappel in je buik" nou sorry, maar die high kicks tegen mn ribbenkast heb ik nu wel een beetje gehad.                                                       Of ook zo een leuke: "straks is het t allemaal waard als je de kleine in je armen hebt" en dat zegt iemand die met 38 weken is bevallen en de term 'overtijd' gaan niet snapt.                       Nog een leuke: " geniet nog lekker van de rust" pffff welke rust? Als je zover in je zwangerschap bent, slaap je gemiddeld 3 uur per nacht, je energie level is NUL en de verveling is op en top. Je wilt liever slapeloze nachten en een baby in je armen op dit moment dan genieten van de rust en wachten op je baby. En met een peuter van 3 is er sowieso weinig rust in je leven. Dus shut up!

Maar desondanks ben ik toch blij dat ik de goedwillende berichtjes krijg. Die steun heb je de laatste dagen/weken toch nodig. Als je ze niet krijgt is het ook niet leuk, toch? 

Bij ieder pijntje, bij ieder ander gevoel denk je: zou het vandaag, of misschien vannacht, of toch morgen zover zijn dat de bevalling eindelijk doorzet? Loslaten is moeilijk op dit moment. Normaal kan ik heel goed relativeren, maar denk doordat mijn hormoonlevel zo hoog zit momenteel dat het lastig is om iets los te laten. Hoe graag je ook zou willen.

Mijn man en ik willen niets liever dan thuis bevallen en ja.. ik heb alles in huis voor een ultieme badbevalling. Ik haat ziekenhuizen en alle medische toestanden. Ik wil gewoon lekker thuis in mijn eigen huis, in het gehuurde bad bevallen... alles is klaar om deze baby op een super relaxte manier ter wereld te laten komen. Hopelijk geen medisch gebeuren.       De angst om ingeleid te worden (want wil liever de grens van 41 weken niet over) neemt met de dag toe.. 

Aan alle zwangeren toi toi en hopelijk een goede bevalling en een mooie tijd gewenst met je kersverse gezinnetje! 

Ik zal een vervolg laten horen! 

Liefs xxx S.