39 weken zwanger, stuiterballen

Gaat het echt wel goed?
Nee ik ben onzeker, mijn hormonen lijken overuren te maken. Soms slaap ik gewoon bijna niet en soms slaap ik zo bijna 12 uur achter elkaar. UIteraard met de bekende om de 1,5 - 2 uur plaspauze. Mijn heupen en rug doen pijn, ik heb heb regelmatig tijdens de voorweeën ook beenweeën. Mijn nesteldrang komt alleen wanneer ik midden in de nacht wakker ben. De muren komen af en toe op me af, mijn vriend is super lief maar soms heb ik zin om boos op hem te worden, wat ik dan weer niet kan (vreemde hormonen en het feit dat ik niet boos kan zijn). Ik raak het aller vermoeit van mezelf. Ik weet dat de bevalling gewoon opeens begint, die voorweeën gaan opeens over in, die pijnlijke weeën zetten opeens door, maar het wachten duurt zo lang! Ik ben het zat!

Stuiterballen

Ik ben altijd al zo`n stuiterbal geweest, een mix van 1 bonk zekerheid met een giga lading twijfels. De vorige keer was ik ook behoorlijk zeker over het bevallen. Ik had ongemakken, ik mocht niet zeuren, uiteindelijk kreeg ik een hellp. En net toen ik mijn ritme kreeg met Anne, een duidelijk beeld voor de toekomst, overleed ze. We zijn er nog niet na de bevalling, het zwaarste moet nog komen. Een band heb ik al opgebouwd met Kruimel, ik weet al wat karakter eigenschappen van hem. Misschien is het omdat ik het ook goed had met Anne dat ik de karakter van Kruimel ook kan raden/voelen. Anne was in alles, en ook echt in alles een kopie van haar papa. Hoe ze er uitzag, hoe ze lachte, haar humor (ja die 8 weken heeft ze dat goed laten zien) en vooral haar ongeduld. Kruimel is drukker, maar heeft wel meer geduld. Als Anne de hik had (en dat was vaak in de buik, ze dronk gulzig het vruchtwater en later dronk ze ook gulzig aan de borst) werd ze beetje driftig/gefrustreerd. Kruimel niet, als hij de hik heeft is die gewoon rustig. 

Op dit moment ben ik in een rustige flow, vannacht was ik een bonk onzekerheid. Net nog even naar het ziekenhuis geweest voor het standaard bloedprikken. Ik maak me niet eens meer druk om de uitslagen, die krijg ik woensdag dan mag ik weer op controle, of apk keuring zoals ik ze noem. In de periode naar de 38 weken was ik echt heel onzeker. Bij de 38 weken werd ik ziek en werd Anne gehaald. Nu ben ik voor een zwangere vrouw van 39 weken goed gezond. Kruimel groeide bij elke echo volgens het boekje, heb nu wel het gevoel dat die nu wel er iets boven zit. 

Nog even de deur uit

Vaak probeer ik nu nog even af en toe een "uitje" te doen. Vorige week ben ik met vriendinnen wezen lunchen en shoppen. Ben ook nog even met mijn moeder weg geweest. Ik ben nooit goed geweest in afwachten, thuis zitten, niks doen. We hebben nog een bon liggen om uit eten te gaan, als Kruimel er vrijdag nog niet is gaan we gewoon vind ik. Maar al de hele dag een beetje een zeurende buikpijn (ah daar ga ik weer, moet het loslaten). Er is (nog) niks aan de hand, ik doe gewoon nog even mijn ding. Huishouden, de dieren verzorgen en dingen doen als die in mijn lichamelijke macht ligt. 

XoXo