Snap
  • BBZ
  • Miskraam
  • Verlies
  • #houdenvan
  • ikmisje

Een ongekende leegte

En een hoop oud zeer

Daar was jij... op 1 januari die positieve test. Jij was er en je was zo welkom. Met gezonde tegenzin begon ik weer met de fragmin spuiten om te zorgen dat ik geen trombose kreeg. Ik belde een dag later de huisarts voor een doorverwijzing naar het ziekenhuis en belde het ziekenhuis voor een afspraak. 17 januari mochten wij voor de eerste echo komen... 

17 januari, waar was jij? Mijn baarmoeder had een leeg vruchtzakje en mijn eileider had mogelijk een cyste. Was ik minder ver dan gedacht of was de cyste geen cyste? We gingen bloedprikken en ik mocht 19 januari terug komen.

19 januari weer bloedprikken en ik zag de uitslag al voor dat de afspraak begon. De uitslag was dubieus dus ik bleef positief. Na alles wat ik heb meegemaakt zal dit toch niet gebeuren? Ik werd binnen geroepen en met vol goede moed gingen we naar jou kijken. In mijn baarmoeder nog steeds dat zelfde lege vruchtzakje maar ineens was jij daar... jij was in mijn eileider... ik zag je hartje kloppen en mijn hart brak in duizend stukken! De tranen kwamen en deze stopte niet meer. Het verdriet, de pijn... dat ik wist dat jij niet bij ons mocht zijn. 

Een spoedoperatie... het werd een spoedoperatie... je werd verwijderd samen met mijn eileider. 

Tijdens het wachten heb ik gehuild, voor me uit gekeken en nog meer gehuild. Ze hebben 2 uur gedaan om een infuus te prikken, ze kregen mijn aders niet gevonden. Alsof mijn lichaam, net als mijn hart, ook niet wilde dat jij weg ging. 

Onder narcose gaan en weten dat jij in mij groeit, met een kloppend hartje... wakker worden zonder jou, jouw hartje gestopt met kloppen. Het breekt mij in duizend stukken.

Het spijt me zo kleintje dat het mij niet is gelukt om jou een veilig huisje te geven.

Terug komen op je kamer en alleen mijn broers en mijn partner op de hoogte brengen. Mama, ik mis je zo, ik heb je zo hard nodig in deze tijd. Jij zou de enige zijn geweest die mij had begrepen en wist hoe ik mijzelf zou voelen op dit moment. De grootste troost is dat ik weet dat jullie samen zijn. Dat jij voor de kleine zal zorgen met alle liefde die je hebt. Ik hou van jullie beide en ik mis jullie met iedere vezel in mijn lijf. ☆♡

"When your heart stopped beating, mine changed forever."

Trending op Mamaplaats: Wat de uitslag ook was: ik hield van haar