MOM BREAK

Jep ik deed het, 's morgens vroeg terwijl de kinderen nog sliepen, ging ik weg. Een paar dagen genieten met mijn moeder en even niks MOETEN….

Beau word deze week 1 jaar en Huub is bijna 3, zulke jonge jongens en ik laat ze in de steek? Zo voelde het op dat moment. Ik voelde mij oprecht heel schuldig, maar ik voelde ook aan alles dat dit goed zou zijn voor ons allemaal. Mijn geduld was ver te zoeken, ik reageerde fel op de jongens en kon mijn man soms niet meer uitstaan.

Kortom het was tijd dat ik even aan mezelf ging denken, naar de wc kon gaan wanneer ik wilde en een wijntje kon inschenken wanneer ik daar zelf zin in had (ook als dat bij het ontbijt was haha). 

De vliegreis ging prima. Ik miste ze wel, maar het was wel te doen. Eenmaal aangekomen voelde ik me zo eenzaam, verdrietig, schuldig… echt ik voelde alles tegelijk. 

De volgende dag voelde ik me een stuk beter en genoten we van de zon het eten en elkaar. Mijn moeder en ik zijn beste vriendinnen en delen alles met elkaar. Zo fijn om juist met haar weg te zijn.

Dag 3 voelde ik me grieperig, niet fit… hoofdpijn, verkouden en gewoon echt niet lekker. Eigenlijk besefte ik al snel dat alles er gewoon even uit kwam. Thuis werk ik niet en ben ik 24/7 aan voor de jongens, ik regel alles rondom het huishouden en de kinderen, omdat mijn man wel fulltime werkt. Ik ben van nature heel zorgzaam en vind het dus ook fijn om voor iedereen te zorgen. En nu dat dus niet hoeft, ik even niet 24/7 aan hoef te staan en 's nachts niet 4 keer mijn bed uit hoef, merk ik dus dat alle gevoelens er even uitkomen. Letterlijk!

Ik geef er aan toe, ik geloof erin dat het goed is. Laat die emoties maar komen en laat alles er maar uitkomen. Makkelijk is het niet, maar goed is het wel. 

Morgenochtend zijn we alweer thuis en begint het 'normale' leven weer. 

Ik mis mijn man en kinderen verschrikkelijk en ben blij dat ik maar 5 dagen weg ben geweest, dat is echt meer dan genoeg (voor mij). Ik ben weer opgeladen en kan het moederschap weer aan; ik heb weer zin om voor mijn man en kinderen te zorgen. 

Deze vakantie heeft iedereen goed gedaan, mijn man weet wat hij aan mij heeft en dat het niet makkelijk is om een heel gezin draaiende te houden. Ik besef wat ik aan mijn man heb en dat ik het liefst geen dag zonder hem ben. En de kinderen? Ze zijn een deel van mij, ik ben niet compleet zonder ze naast me te hebben.

Ik heb genoten van deze geweldige dagen met mijn moeder, zo dankbaar dat dit kon en dat we dit samen mee mochten maken. 

Over iets meer dan 3 weken stopt mijn man met werken, gaan we alles inpakken en vertrekken wij op reis. Ik heb er deze vakantie veel nagedacht en elke dag besef ik me meer en meer hoe dankbaar ik mag zijn dat wij die reis samen met ons gezin kunnen maken. 

Ik kijk uit naar de aankomende maanden en ik heb weer alle energie om door te gaan!

Later misschien nog een blog over een mombreak, hoe ik er op ben gekomen en waarom je het wel of juist niet zou doen. Maar voor nu geniet ik nog even en zijn mijn gedachten stiekem al bij mijn gezin.

Fijne dag, maak er wat moois van deze week!

Ook leuk om te lezen: "We gaan een jaar lang met het gezin in de camper door Europa reizen!"