Zoon 3,5 jaar elke avond in paniek

Het is een paar dagen achter elkaar raak, onze lieve oudste zoon (3,5) is elke avond na een paar uur slapen weer wakker. Hij huilt, doet paniekerig en ik merk aan hem dat hij ook niet goed begrijpt wat er met hem gebeurt. Het is geen nachtangst, want ondanks dat ik niet goed weet wat er in hem omgaat, is hij wel bereikbaar. We kunnen hem knuffelen en troosten en uiteindelijk gaat hij weer slapen. Het duurt wel erg lang voordat hij rustig wordt en het lijkt alsof we het niet oplossen. 

De eerste drie avonden denk ik jeetje, ik ben toch expert op het gebied van slaap? Waarom weet ik geen oplossing? Gelukkig kan ik verzachten en denken; ieder kindje is uniek, iedere situatie ook en ik mag in mildheid naar een oplossing zoeken. 

Na een paar dagen troosten en steunen, realiseer ik mij dat ik zijn lijfje zie schudden tijdens het geruststellen. Waar zou die lichamelijke onrust door kunnen komen? Ineens gaat er een lampje branden. Hij is zindelijk overdag maar draagt ​​s’ nachts nog een luier. Zou het kunnen dat hij de plasprikkel voelt en ook de urgentie het op te houden? En omdat hij half in slaap is geen passend gedrag kan koppelen aan dit gevoel? 

Ik besluit een potje naast zijn peuterbedje te zetten, in zijn zicht. Daarnaast besluit ik hem een ​​luierbroekje aan te doen i.p.v. een normale luier. Voordat hij naar bed gaat vertel ik hem dat als hij wakker wordt, hij altijd mag plassen op de pot. Ik oefen het ook een keer voor het slapen gaan. De vierde avond volgt en het is weer raak. Ik troost hem en vertel hem; weet je nog wat mama vertelde en wat we oefende? Als je wakker wordt mag je gaan plassen. Hij kijkt me aan, het huilen stopt, hij zegt oja en gaat z'n bed uit. Hij doet zijn luierbroekje naar beneden en maakt een grote plas. Dan gaat hij weer in zijn bed liggen en slaapt verder. Ik loop zijn kamer uit en denk: YES. 

De vijfde avond oefenen we het weer en vertel ik hem: als je wakker wordt, mag je zelf gaan plassen en je hoeft niet te roepen naar mama en papa. Wij slapen ook en als wij moeten plassen gaan we ook zelf naar de wc en dan weer terug naar bed. Die avond was het weer raak. Ik ging naar hem toe en herinnerde hem dat hij mocht gaan plassen, dat hij het zelf kan regelen en ons niet hoeft te roepen. 

De laatste avond, inmiddels zes dagen verder, vertelde ik hem met het naar bed weer bovenstaande. Je gelooft het niet? Het was voorbij. Het probleem is als sneeuw voor de zon verdwenen. De rust kwam terug en tot de dag van vandaag regelt hij het plassen 's avonds en 's nachts zelf. 

Rianne de Haas
mama van twee zonen 3 & 1 jaar oud.

Daarnaast werkzaam als Pedagoog en druk bezig met studie's rondom slaap en onrust bij jonge kinderen. Meer weten?  check @Hazenslaap Instagram.

(foto bij blog is een stockfoto)