Zayn's besnijdenis

In Nederland is het nog altijd niet echt gebruikelijk om als jongen besneden te worden, tenzij je bepaalde gezondheidsklachten hebt. In het geloof van mijn partner die Marokkaans is, is besnijdenis van een jongentje de normaalste zaak van de wereld. Nog steeds zijn er (helaas) nog veel mensen in Nederland die besnijdenis alleen maar zien als mishandeling zonder dat ze er ook maar iets over hebben uitgezocht of gelezen. Vandaar even een persoonlijk verhaal over dit onderwerp.

Hoewel ik geen arabische achtergrond heb, weet ik dat binnen onze familie ook (in Indonesië) jongentjes besneden werden; vanuit hygiëne oogpunt. Nu mijn eigen zoontje dit te wachten stond, wilde ik wel even alles ervan weten; waarom, waar komt het vandaan, waarom niet? Ik vond het nu toch wel een beetje zielig en eng worden nu het moment daar was.

Wist je dat Jezus ook besneden is als baby?Ik wist dat niet hoor! Als we terug gaan in de geschiedenis, kun je op een oude schildering zien, dat Jezus toen hij 8 dagen oud was besneden is (op 1 januari) , een gebruik dat overgenomen was van de Joden. Bij vele volken was het gebruikelijk om dit ritueel uit te voeren zo ook bij arabische culturen, hoewel er niks over vermeld staat in de koran. De redenen hiervoor die beschreven worden lopen uiteen van ‘zelfbedwinging’ tot ‘reinheid’, tot een ‘morele verplichting’.Waarom wel of niet besnijden?In westerse landen is er geen reden om een jongen te besnijden, alleen soms op later leeftijd bij bepaalde gezondheidskwalen/problemen (maar dan zijn de risico’s op complicaties velen malen hoger). In de arabische landen staat tegenwoordig de hygiëne als grootste reden voorop, naast het feit dat het een gebruik is. Een besneden penis kan nl. veel makkelijker schoon gehouden worden; de voorhuid is verwijderd en hierdoor hopen zich geen viezigheden op. We leven natuurlijk wel in een relatief schoon land, maar niet iedereen heeft dezelfde hygiëne dus in die zin, voorkom je dat er ziekten makkelijker ontstaan.Tegenwoordig wordt er steeds vaker besneden vanuit preventief gezondheids oogpunt. Het is dan wel aan te raden de ingreep voor het 3e levensjaar uit te voeren, hoe ouder, hoe meer hersteltijd namelijk, en ook hoe traumatischer wellicht voor het kindje.De voordelen van besnijden:· Makkelijker schoon te houden· Minder risico op plasbuisontstekingen· Een verminderd risico op seksueel overdraagbare aandoeningen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen bescherming nodig is, dat blijft noodzakelijk.· Minder problemen met de voorhuid. Het komt regelmatig voor dat de voorhuid moeilijker terug trekt, dit kan leiden tot ontstekingen. Dat wordt ook voorkomen.· Minder risico op kanker (penis), maar ook baarmoederhalskanker bij vrouwen. Hoewel het niet vaak voorkomt, komt het nog minder voor bij besneden mannen. Wat ik ook opvallend vond is dat baarmoederhalskanker of HPV virus minder voorkomt bij vrouwelijke partners van besneden mannen. Diverse studies tonen dit aan.Ons zoontje was inmiddels al ruim 3 jaar oud, en ik had verhalen gehoord dat je dit het beste tot 1 jaar kon doen (alhoewel er wel over geschreven wordt, dat het tot 8 jaar kan). In Indonesië gebeurt dit kennelijk in de 1e maand na de geboorte. Maargoed onze zoon al 3, al zo bewust van de wereld om hem heen. Het liefste wilde ik het helemaal niet meer, maar vanuit het geloof van mijn man is het gebruikelijk, en na er veel over gelezen en onderzocht te hebben, kwam ik ook tot de conclusie dat ik er wel achter stond, mits het gebeurt door een goede arts.Omdat ze in het thuisland van mijn man, Marokko, deze ingreep dagelijks uitvoeren, besloten we het ook daar bij een bekende arts te laten doen. Hier in Nederland kan het natuurlijk ook, maar om het dan met de familie te kunnen doen met zijn allen, leek ons de fijnste oplossing, hoe intens zielig ik het ook voor ons zoontje vond.Op de dag van de ingreep (die volgens mijn man ‘niks’ voorstelde; na 4 dagen zou hij al wel een soort van hersteld zijn), kreeg ik de zenuwen en kwamen er allerlei doemgedachten in me op; wat als het misgaat, wat ben ik een slechte moeder dat ik dit toelaat!, wie laat zoiets nou doen bij zijn kind, en ik was ontzettend boos op mijn man dat hij zo lang gewacht had met de ingreep, omdat hij nu alles zo bewust meemaakte.Zayn vertrouwde papa de eerste maand na de ingreep niet meerPapa had een mooie auto voor hem gekocht waar hij superblij mee was. Op dat moment werd Zayn opgehaald door de assistente, ik stond erop dat ik mee mocht. Hij moest toch gesteund worden, hoe konden ze mijn dit alleen moeten laten doorstaan? Ze keek me bedenkelijk aan met een blik van ‘nou mevrouw, jij gaat flauwvallen, dat gaan we dus niet doen’. Ik stond erop dat mijn man met hem meeging, om hem te kunnen steunen, hij wilde hem toch niet alleen laten gaan?! Ik hoorde gekrijs en gegil uit de kamer van de arts, van de prikjes van de verdoving. Na een minuut of 20 was het al gebeurd. Ons kleine frummeltje kwam strompelend met papa de kamer uit, helemaal beduusd van wat hem net was overkomen. Ik voelde me zo machteloos en vreselijk slecht. De arabische familie begreep waarschijnlijk niet mijn verdriet.Zayn was overduidelijk boos op papa in de dagen die erop volgden. Als papa een cadeautje voor hem wilde kopen zei Zayn; nee, hij hoefde niet nog een auto of iets anders, bang voor wat er daarna zou gebeuren. We vertelden hem wat er gebeurd was en dat papa ook zijn ‘pielie’ had laten knippen toen hij zo klein was. Zayn begreep er natuurlijk niks van en zei in peutertaal dat ze papa’s pielie nog een keer moesten knippen😊Die dagen erop was het groot feest met familiebezoek & lekker eten. Zayn die snapte er helemaal niks van, en ik eerlijk gezegd ook niet echt; hij had pijn en moest herstellen en lag in z’n bedje de hele dag, en ondertussen familiebezoek die kwamen eten en feest vieren. Ik begreep wel dat het voor hen een grootste gebeurtenis is, maar waarom niet feestvieren ná dat herstel met z’n allen, zodat die kleine er ook nog een beetje van mee kon genieten.Hoe simpel m’n man het schetste, was het niet, want het herstel duurt echt ruim 2 weken tot een maand op deze leeftijd. (Tja mannenbrein vs vrouwenbrein?) Maar eenmaal alles hersteld ben ik erg blij dat het gebeurd is, al ben ik er inderdaad van overtuigd dat voor de leeftijd van 6 maanden beter geweest was qua herstel, impact, bewustzijn). Gelukkig heeft Zayn nergens meer last van, hij herinnert zich wel wat er gebeurd is maar kan er goed over praten en beschrijven hoe het voelde, zonder dat het traumatisch was.En met de wetenschappelijke voordelen voor de gezondheid van ons kind, sta ik ook helemaal achter m’n keus om wel te besnijden.Het leek met goed dit met jullie te delen, voor elke moeder die misschien twijfelt hierover! Liefs, Jennifer

Leestip: Deel 1: Hoe een onschuldig grote hoofdomtrek toch niet zo onschuldig bleek