En toen kwam de uitslag binnen van het ziekenhuis
"Hoe kan dat nou?", vraag ik me af...
Dan word je eindelijk gebeld door het ziekenhuis met de uitslagen van de scan en de allergie test. Je krijgt de uitslag, je hoort hem en ik word er stil van. Het is precies namelijk niks, de uitslag is niks.
Hoe kan dat nou, vraag ik me af. Ik zie toch dat ze kapot gaat van de pijn. Er moet iets mis zijn. Het kan niet anders, noem het moeder instinct, noem het intuitie. Maar dit klopt niet. Ik heb ook gelijk, het klopt niet. De hele situatie klopt niet waar wij met zijn 2en in zitten. En helaas slaat het door op haar darmen.
De conclusie is stress. Wat niet meer dan logisch is in onze situatie. De vechtscheiding die er gratis en voor niets bij kwam en het getrek aan ons kind. Het is zo zonde dat ze er tussen zit, terwijl je alleen maar rust wilt.
Op mijn verzoek zijn we doorverwezen naar een kinder diëtiste. En ze krijgt nu ik fysio zodat ze gaat leren haar buik en lichaam meer te ontspannen. Het is nu medisch en officieel heeft ze obstipatie. Het avontuur gaat verder.