Dag speentje maal 4!

Speentjesleed

Sophie is 4,5 jaar en nog altijd slaapt ze met een speentje. Een tijdje geleden hadden Peter en ik het er al eens over dat ze nu toch echt weleens een keer van der speentjes af zou moeten. Haar gebit lijd eronder en als er iets belangrijk is , is het een gezond gebit te hebben. Echt de stap zetten tot actie , dat durfden we niet zo goed. Boris die zo vreselijk slaapt nog, dat wij het soms bijna niet redden om de dag door te komen. En de timing die niet uitkwam, spannende momenten zoals net naar school gaan, daarna sinterklaas en kerst, en ga zo maar door. Het lijken wel smoesjes maar door de hooggevoeligheid bij Sophie , moeten we soms echt een plan bedenken hoe we iets gaan aanpakken bij haar. Kijkend wat er komt in die week en of ze het mentaal aan zou kunnen. Op fb & ig zag ik steeds vaker bij andere moeders met jongere kinderen, sommige zelfs zonder moeite speentje weggooien en lekker slapen. 1000 beren zag ik op de weg, terwijl ik elke tip en verhaal aandachtig las. En opeens zat ik afgelopen week buiten en zei ik spontaan tegen Sophie; Sophie wij moeten even babbelen en gaan een plan maken.

Peter zou komende dagen vrij hebben en ik moest 1 dagje werken. Wij zouden dus elkaar af kunnen lossen om even bij te tanken in de ochtend of overdag.

Eerst kwam de boosheid , terwijl ik vertelde dat we vanavond echt gingen proberen om zonder speen te gaan slapen. Daarna wat grappigs, ze wilde der spenen dan wel begraven want weggeven aan een ander kind, no way! Dat mag echt niet. Na het grappige kwam de emotie verdriet, intens verdrietig lag ze in mijn armen. Op dat moment wilde ik al opgeven want mijn hart breekt gewoon op zo’n moment. En ineens ging er een knopje om en maakten we samen een aftelschemaatje. Ze koos voor dag 4 een lolly als traktatie, over een week wil ze naar het strand en als cadeautje wil ze Elsa met der paard. Als beloning voor na de eerste dag , tekende ik er nog een ijsje bij. Wat was ze hier blij mee. Vol trots vertelde ze tegen papa dat ze morgen een ijsje mocht, waarop ze meteen weer verdrietig werd.

Eenmaal het moment ging ze even moeilijk doen, had praatjes voor 10 en lag vervolgens een half uur later dan normaal te slapen. Ze sliep de hele nacht en kwam om 5.00 uur ; Mama, ik hoor de vogeltjes, het is ochtend en vandaag gaan we een ijsje halen! *dat was toch wel iets te vroeg. Trots dat ze was en ze is dol op ijs , daar had ze natuurlijk meteen trek in.

Vandaag was dag 4 en ik moet zeggen het valt ons echt reuze mee! De eerste 2 dagen heeft ze wel even moeite gehad met gaan slapen, maar vanavond is ze zo gaan slapen zonder probleem. Mijn moederhart maakt een sprongetje van vreugde en trots! Kan nu al niet wachten op het dagje strand en we hopen natuurlijk dat het zonnetje lekker mag schijnen die dag.