Waar een klein dorp groots in kan zijn!

Ik heb enorm getwijfeld of ik mijn blog hierover zou gaan delen. Ik merk dat dit een gevoelig onderwerp is. Toch deel ik deze blog over iets wat niet direct over mijn kindjes gaat maar wel iets wat mijn kinderen aan gaat. Dit doe ik omdat ik er trots op ben en wil laten zien dat een klein dorpje iets groots kan doen! Een blog over het aanpassen van het feest / de traditie waar wij trots op zijn, ons Sint Piterfeest.

Zoals in mijn eerdere blogs is te lezen wonen wij in het enige dorp waar Sinterklaas niet komt. Wij verwelkomen elk jaar in februari “de broer van Sinterklaas”; Sint Piter. Sint Piter komt samen met zijn swarte pyt, dus niet tientallen pieten maar gewoon 1 Piet(Pyt), want voor 1 dorp is dat genoeg. Maar vanaf dit jaar zal het voortaan anders zijn. Dit jaar komt Sint Piter niet meer samen met zijn vriend Swarte Pyt. Pyt heeft besloten op wereldreis te gaan en onze goede lieve Sint gunde zijn vriend dit met alle liefde. Vanaf dit jaar krijgt Sint Piter hulp van een nieuwe vriend; Aldemar.

Om dit goed te introduceren kondigden Sint Piter en Swarte Pyt vorige jaar al, buiten de Sint Piter periode aan dat ze nieuws hadden. In 2 extra afleveringen van het Sint Piter journaal zagen de kinderen op de scholen in ons dorp dat Swarte Pyt op wereldreis ging en hoe ze op zoek gingen naar een waardig vervanger. De kinderen leerden op deze manier Aldemar kennen. Sinds de introductie van Aldemar ging het hier thuis regelmatig over hem en af en toe ook nog over Swarte Pyt. Vorige maand kregen we via de scholen nieuwe Sint Piter liedjes doorgestuurd, liedjes over Aldemar. Dit hielp ons om alvast in de stemming te komen.

Inmiddels is het Februari en zitten we midden in het door ons zo geliefde en aangepaste Sint Piterfeest. Onze kinderen zijn inmiddels helemaal gewend aan de nieuwe vriend van Sint Piter en keken enorm uit naar de komst van Sint Piter en Aldemar! Het is bijna alsof het nooit anders is geweest.

Wat ik dus met deze blog wil zeggen is dat ook al zijn het hele oude tradities en doet het aanpassen er van een beetje zeer, het is zo erg nog niet. Volwassenen hebben er meer moeite mee dan de kinderen. Kijk maar eens naar de kinderen en hun kinderfeest (want dat is het tenslotte vooral). Kinderen zijn flexibel en wij als ouders hebben een groot aandeel in hoe zij met dingen omgaan. Mijn kinderen en ik genieten nog steeds enorm van het mooie feest wat ons dorp elk jaar weer samen brengt. Ik heb het gevoel dat we als klein dorp iets heel groots hebben gedaan. Ik ben trots op ons dorp, we laten zien dat verandering van een hele oude traditie en mee gaan met de tijd gewoon kan!