Ze zei 'hallo' tegen mij...

‘Ken je al die mensen mam?’ vraagt Sam verbaasd als ik een echtpaar teruggroet. Ik leg hem uit dat het voor veel mensen buiten de stad normaal is om voorbijgangers gedag te zeggen. Dus ook hier op Texel waar we deze voorjaarsvakantie vertoeven. We fietsen verder. Een voorzichtig zonnetje, de sneeuwklokjes en krokusjes maken dat het lenteachtig aanvoelt. Sopietje trapt dapper haar huurfietsje vooruit. ‘Heerlijk al die fietspaden en mensen die hier geen haast lijken te kennen’, deel ik met Jim. Thuis is een fietstochtje met onze kleuterdochter vaak reden tot stress. Hier zijn de woorden ‘Kijk uit! Een auto! Aan de kant! Een scooter!’ mijn mond niet uitgekomen.

We nemen de afslag naar paal 19. ‘Het strand!’ roept Sam uit. ‘Yes! Vliegeren!’, roept Sophietje er achteraan. De kinderen parkeren hun fietsjes en rennen voor ons uit. Jim legt een arm om me heen. ‘Ze hebben al twee dagen niet meer om de televisie of de computer gevraagd’, zegt hij. ‘Met de kids gaat het dus verrassend goed zonder de beeldbuis, hoe gaat het met jou?’ Hij doelt op de afspraak die duidelijk op onze bizzyboard prijkt. Deze vakantie is BBV, ofwel Bewust Beeldscherm Vrij. Laptops, d.v.d.’s en i-phones blijven thuis. Deze week moet ik het zonder twitter, facebook en e-mail doen. Ik beken dat het me soms best zwaar valt. Zodra ik wakker word gaat tenslotte altijd de laptop aan. Even de mail checken, kijken of er iets in de wereld is gebeurd, een tweetje sturen, lekker bloggen… Ik mis het socialmedia gebeuren.

De kinderen genieten zichtbaar van het vliegeren. Jim leert Sam hoe je duikvluchten kan maken en Sophietje is al blij dat ze de vlieger in de lucht kan houden. Op weg terug naar ons vakantiehuisje stoppen we bij een boerderijwinkel. De boer neemt de tijd om de kinderen te vertellen over zijn koeien. ‘Dus koeien eten géén kaas!’ merkt Sophie op. Ik schrik van de onwetendheid van mijn kind. ‘We komen te weinig de stad uit!’, fluister ik tegen haar vader. ‘Gaan we plannen!’, antwoordt Jim. ‘Wat vaker die computer en televisie uit en wat meer de hort op!’. ’s Avonds doen Jim en ik een kaartspel bij de open haard. Het vuur knispert en mijn wangen gloeien van een heerlijke buitendag. ‘Een leven zonder laptop en mobiel kan ik me niet voorstellen’, bedenk ik me. ‘Maar wat vaker een BBV-tje inplannen is zo gek nog niet!’