Snap
  • Mama
  • #hyperventilatie
  • #ouderschap
  • #mentalhealth
  • #paniekaanval

Wanneer hyperventilatie mijn leven ging beheersen

Deel 2

In de vorige blog las je dat in de nacht van 8 op 9 juli alle ellende begon. We hadden de avond ervoor pizza gegeten en waren lekker gaan slapen. Rond 3 uur werd ik wakker. Nu ik er over schrijf en dus bewust aan denk word ik er weer zenuwachtig door. Ik voelde mij zo onwijs beroerd. Aan alles in mijn lijf voelde ik dat het niet goed met mij ging. Ik werd onrustig, was in paniek, hartkloppingen, hoge hartslag, ik zweette en was zo misselijk dat ik bijna moest overgeven. Ik had echt het gevoel alsof ik dood ging. Mijn vriend was er gelukkig voor mij en steunde mij. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest en twijfelde om de ambulance te bellen. Maar ik durfde niet, bang voor wat er dan zou komen.

Ik heb uiteindelijk zeker een uur onder de douche gezeten, ik werd weer wat rustiger en ben uiteindelijk in slaap gevallen. De onrust in mijn lijf bleef alleen, want wat was ik geschrokken. Ik dacht dat het eten niet goed was, aangezien ik zo misselijk werd en mij zo beroerd voelde. Dus ik durfde nauwelijks te eten. Toch heb ik in de ochtend wat gegeten. De mannen gingen verhuizen en mijn moeder en ik zouden gaan behangen. Tot het wéér mis ging. Ik ben buiten een rondje gaan lopen, maar liep echt verloren. Ik ben thuis op de grond op mijn zij gaan liggen om zo weer rustig te worden. Na 1,5 uur ging het weer. Ik was echt gesloopt en zo bezorgd. De onrust die door mijn lijf gierde was niet meer normaal. Het voelde letterlijk alsof die onrust elk moment kon exploderen.

In die week er na ging ik met mijn moeder naar de Ikea. Vooraf aten we een ontbijtje bij de Mac Donalds en liepen terug naar de Ikea. Weer voelde ik mij naar worden. Ik herkende mij zelf niet meer en wilde weg uit de Ikea, maar ik wist niet waar ik uit de winkel kon gaan. Ik was in paniek en mijn lichaam wilde op de vlucht slaan, terwijl er niets was om voor op de vlucht te staan. Ik snapte mijn lichaam niet, waarom gebeurde het? Was er iets met mijn hart? Had ik een allergie? Was dit een teken van mijn lichaam dat ik moest afvallen? Wat was er in hemelsnaam met mijzelf aan de hand..

 Klik hier voor deel 1

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij manoukvisser?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.