Snap
  • pijn
  • ziek
  • ziekenhuis
  • dystrofie
  • Amputatie
  • Corona

"Waar ik al bang voor was, gebeurde..."

Mama zonder been

Waar ik al bang voor was gebeurde. Afspraken kwamen ze weer niet na. De pijnpomp was afgezet, en pleister zou smorgens bij de ochtenddienst rond 7 uur geplaatst worden.

De pleister was niet aanwezig. Ik word boos op de verpleegkundige. Terwijl ik wist dat zij er niks aan kon doen, al is zij op dat moment het enige aanspraakpunt. 

Petje af voor haar, ging ze wel aan de slag zodat het geregeld werd. Ik had echt veel pijn. Heb uiteindelijk stiekem extra eigen medicijnen genomen. Want het duurde meer dan halve dag voor het geregeld was. Mij werd geadviseerd klacht in te leveren. Maar had daar alleen geen energie voor.


Savonds was ik er nog gefrustreerd over. Dus toen de avonddienst weer kwam kletsen gaf ik dit weer aan. Zij was bij de afspraken onder de douche geweest. Ze was ook echt ontsteld en vond het oneerlijk voor mij, ze heeft per direct de lopende computer gepakt en is samen met mij de klacht gaan indienen. En heeft haar naam met voor en achternaam erin gezet als aanspreekpunt. Want ze was bij de gesprekken geweest en zag ook in de computer in de ochtend staan dat omdat ik boos was de pleister uit eindelijk maar kreeg.

Toen de klacht was ingevuld kwam de andere verpleegkundige binnen met koffie en thee. Toen spraken ze dat de operaties die konden wachten on hold werden gezet. Dus de afdeling leeg liep. En dat eerste afdeling vol begon te liggen qua corona patiënten. In het nieuws werd er toen gesproken over 1 patiënt in het erasmus. Toen ook eerlijk met hun gesproken wat voor mij slim was. Het weekend kwam er weer aan. En ik zat op dat moment een halve dag aan geen infusen meer.


Nu wilde ik natuurlijk ook graag naar huis zodat ik lekker bij mijn zoon kon zijn. Want in het ziekenhuis hield hij het geen uren vol. En ze zaten dan ook nog eens 3 uur per dag in de auto. 


Ik ben met mijn man gaan appen en heb gezegd. Verraad mij niet. Ik ga vrijdagochtend doen alsof ik alles aankan. Zorg voor genoeg medicijnen mee naar huis maar ik ga vrijdagochtend zo snel mogelijk naar huis. En vanuit daar zien wij wel weer verder. Ik weet dat revalidatie niet geregeld is. Maar dan kijk ik wel naar fysio thuis of iets.


Trending op Mamaplaats: Dit is wat een babynaam zegt over de ouders


Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamazonderbeen?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.