Verdriet achter misbruik deel 4

De kinderen liggen op bed, Ik kan mijn emoties niet onder controle houden. Ik denk terug aan mijn toen 3-jarig jongetje. Hij had witblond haar, felblauwe ogen, klein voor zijn leeftijd, een hoog stemmetje, intelligent voor zijn leeftijd en een onweerstaanbare charme. Waar wij ook kwamen ik werd aangesproken door (on)bekenden dat het een leuk knap mannetje was. Je was vrolijk, stout, plezier in mij voor de gek houden, druk, en vol levenslust. Je kon je eigen goed verstaanbaar maken en zong altijd liedjes.  Hoe moet ik dit opschrijven en het netjes houden? Mijn gedachtes springen momenteel heen en weer ik voel de tranen weer stromen, ik ga terug naar die avond. Ik had die dag gewerkt en je opgehaald van het kinderdagverblijf ik had niets aan je gemerkt, je was wel stil. We hadden samen gegeten en toen het bedtijd was deed ik een luier bij je om. Ik zag dat het beschadigd was tussen je billen, Ik dacht dat hun waarschijnlijk je ontlasting niet goed hadden afgeveegd. Ik zei tegen je dat ik de sudocreme ging pakken want het was rood in je kontje. Ik hoor je zeggen dat heeft die lastige meneer gedaan. Ik verstijf loop naar je toe en smeer je in. Je blijft praten dat de lastige meneer "spullen" erin heeft gestopt. Ik probeer mijn gezicht in plooi te houden maar voel paniek in buik opborrelen.  Je gaf me een kus zei selamat tidur (Indisch voor welterusten) en ging liggen. Ik stop je goed in het dekbed en loop verdwaasd naar beneden. Ik bel mijn moeder op en vertel dit aan haar. Volgens mij was mijn oudste zus (ze werkt in het ziekenhuis) bij haar maar dat weet ik niet meer zeker.  Enfin ze adviseerde mij om de huisartsenpost te bellen en om advies te vragen. Ik bel naar de hap en leg het verhaal uit. Mij man is inmiddels thuis gekomen van zijn werk. Bij de hap adviseerde hun mij om foto's te maken van zijn anus. Het had niet veel zin om direct langs te komen, omdat hij nu sliep en het waarschijnlijk nog meer traumatisch voor hem zal zijn. Wel moest ik de dag erna gelijk contact opnemen met mijn huisarts en hun maakten ook alvast een melding. Zachtjes lopen mijn man en ik naar boven en maken foto's. Gelukkig lig je te diep in slaap. Ik had uiteraard ook je vader opgebeld om hem in te lichten. De dag erna hoefde ik niet te werken, Ik was vroeg wakker na een slechte nacht. Jij sliep nog. Zachtjes loop ik naar beneden en wacht tot het 08.00 uur is om de huisarts te bellen. Ik kreeg een afspraak om langs te komen. Ik kleedde je aan en vertelde dat wij naar de dokter gingen. Waarom? vraag je. Ik zei: het was gisteren zo rood tussen je billetjes misschien kan de dokter je helpen. Je verschiet naar achter, je ogen worden groot en je raakt helemaal in paniek.  Ik mocht niks over de lastige meneer vertellen anders gaat er iets ergs gebeuren. Ik pak je beet,  voel mijn hart tegen mijn borstkas bonken en probeer je te troosten. Mijn gedachtes razen op topsnelheid door mijn hoofd heen. Nu wist ik het zeker er is daar iets gebeurd want niet klopt....