Toen later nu werd
“VLIEGENDEGLOEIENDEKLETSENDEDIJEN! IK BEN GROOT!” Zo werd ik afgelopen nacht wakker. Ik zat totaal verstijfd rechtop in bed toen het langzaam tot me doordrong. Ik ben “later als ik groot ben.” Dat later is dus nu, ik ben dus een groot mens. Niet heel groot, 169 centimeter met platte sneakers aan, maar hoor dus wel bij de grote mensen. Hoe kan dat? Wanneer is deze madness begonnen en WAAROM heeft niemand me hier rustig op voorbereid? Het desnoods per sms verteld of een subtiele hint gegeven? En ja, natuurlijk weet ik wel dat ik samenwoon, we een koophuis hebben, 2 kinderen en de katten. Dat besef ik me terdege. Maar de link met een groot mens zijn had ik nu niet direct gelegd! Hoe kan ik ook? Als ik met Ashton in de woonkamer ga picknicken op regenachtige dagen, als we disneyfilms kijken en allerlei snoepjes door elkaar eten of achter elkaar aanjagen is dat tenslotte meestal mijn idee geweest. Vriendlief en ik pesten en plagen elkaar, ik giechel met mn vriendinnen, gooi Ashton over mn schouder en roep dan “vodden te koop” en in ons huishouden moet iedereen het schrik-wise weleens ontgelden ( zelfs die arme burgerlijke katten ). Ik kreeg laatst zelfs een terechte: “sjonge mam, doe normaal je doet rotstom.”
Toen ik aan het afwassen was, met tegenzin de kattenbak verschoonde, keurig om de bank heen aan het stofzuigen was of terwijl ik met mijn ogen knipperde... Ergens in een onbewaakt ogenblik, toen ik druk bezig was met mijn geweldige leven te leven, ging dat leven OOK door en ben ik groot geworden. Een echte mevrouw zelfs. Een meisje van tien heeft dat zelf gezegd in de winkel en ik had niet de indruk that she was taking me in de maling.
Ik werd moeder, de liefde van mijn leven had de mazzel mij tegen het lijf te lopen en ik werd nog een keer moeder. We kochten een huis, maakten grapjes en waren gelukkig. En we waren dus zomaar volwassen. We zijn volwassen! Nu is later, al die plannen die ik had toen het nog toen was... ik moet ze maar eens gaan uitvoeren! Stap 1 is gezet; ik heb vorige week mijn eerste autorijles gehad. De volgende stap en die daarna en die daarna... Ik heb geen idee nog. Eerst maar eens die leuke baan vinden en mijn rijbewijs halen. Kleine stapjes, 1 voor 1. De rest komt later wel...
Anoniem
Ja geweldig he! Hier een vriend die even like that in zijn uppie door China is wezen reizen... Zo geweldig! Nu zou China mijn keuze niet zijn, maar Australie had ik niet op gespuugd hoor...
Anoniem
Dankje Linda, wat lief!
Anoniem
Ja ik besefte me ineens dat ik nog een lange reis had willen maken toen een vriend van me liet weten dat hij van plan was om met de auto van Gibraltar naar de Noordkaap te rijden (wat hij nu aan het doen is). Maar ja, daar is het nu na 2 kindjes wel wat te laat voor... Misschien als ik met pensioen ga....
Anoniem
Ik vind jouw manier van schrijven zo ontzettend leuk! In 1 woord geweldig en bovendien kan ik me er helemaal in vinden. Kortom you go girl! Wederom top!