Peuterpuber x2

En zo zie ik dat ik alweer veel te lang niks heb verteld. Inmiddels zijn onze blondies 3 jaar geworden en kun je een "goed gesprek" met ze voeren. Het zijn ook twee hele drukke peuters met een eigen wil. Ik geniet enorm van hun fantasierijke spel samen. Lars kan nog steeds heel goed alleen spelen en Stan wil je overal in betrekken en luistert vooral nergens naar. Ze bleven beiden licht achter in groeicurve. Lars heeft dat inmiddels wel ingehaald en begint wat meer body te kweken. Stan heeft én de pech dat z'n luchtwegen hem meer energie kosten én zijn motortje draait altijd op standje hoog. Wat een energie zit er in hem! En als je dan niet zo goed eet, komt er geen grammetje aan. Extra onderhoudspuffer en nutridrink om hem een zetje in de goede richting te geven dus inmiddels. Toch wel een zorg af en toe.

Op het moment hebben we ook te maken met een mantelzorgsituatie buiten huis en is papa daardoor vaker weg. Ik merk dat het wel extra vermoeiend is als er meer op mij alleen neer komt. Sinds de kerstdagen is de middagdut eraf en is het zo ongeveer van 05.30 tot 19.00 feest in huis. Die "pauze" in de middag was toch wel even een bijtankmomentje en de kans om even zonder op te hoeven letten de wasjes op zolder te verwerken. Na papa's wintersport in januari had ik een klein weekend voor mezelf gepland om ook even uit de volcontinue spanningsboog te zijn. Door de extra zorg lukte dat helaas niet en gaan we volle bak door. 

Ondanks soms lastige momenten ben en blijf ik dolgelukkig met onze kanjers. Ik voel me soms schuldig dat ik het niet altijd makkelijk vind als ik dagen achter elkaar de zorg alleen heb. Ik weet dat er zoveel alleenstaande ouders zijn die dit 365 dagen per jaar doen, ook lang niet altijd eigen keus en je hebt ook geen keus, maar ik verlang gewoon even naar een dagje Sandra, zodat ik daarna weer een fijnere mama ben.....

Trending op Mamaplaats: 'Eindelijk verlof maar, niet echt tijd voor mezelf'